مقدمه ای از سیستم انواع سیستم فرمان خودرو
یکی از پارامتر های موثر در انتخاب نوع خودرو در کشور های توسعه یافته، راحتی چرخش غربیلک فرمان آن خودرو می باشد. این موضوع تولید کننده گان را بر این داشته که جهت تسهیل در چرخش فرمان و به تبع آن کاهش خستگی راننده و همچنین افزایش ایمنی با فراهم کردن کنترل بهتر در جاده های خشن، یک سیستم هیدرولیکی به قسمت مکانیکی اضافه نمایند. سیستم هدایت فرمان برای ایفای نقش خود از موتور خودرو استفاده میکند بنابراین از بازده موتور اندکی میکاهد که باعث مصرف انرژی بیشتری میشود. علاوه بر آن، سیستم هدایت به صورت مرکز آزاد عمل کرده یعنی وقتی که خودرو به صورت مستقیم در حال حرکت است و هیچ زاویه ای از فرمان ندارد به عملکرد خود عملکرده و از موتور خودرو بازده میگیرد. این موارد سازندگان فرمان خودرو را براین داشت تا به دنبال سیستم های بهتر و مفیدتری بگردند و آنها را جایگذین سیستم هیدرولیکی کنند یا سیستم هیدرولیکی را بهبود ببخشند. یکی از سیستم فرمان های ارائه شده در سال های اخیر، فرمان الکتروهیدرولیک (EHPS)1 است که در آن به جای استفاده از موتور خودرو، یک موتور الکتریکی به پمپ هیدرولیک اضافه میشود و در نتیجه فرمان از موتور مستقل میشود. در این نوع فرمان هر چند مستقل بودن از موتور خودرو تحقق یافته ولی مشکل دائمی بودن عملکرد سیستم هیدرولیکی یعنی حالت مرکز آزاد هنوز پا بر جاست. به عبارت دیگر باید وضعیت هایی را تدارک دید که سیستم تنها وقت چرخشی به فرمان وارد می شود عمل کند، نه همیشه. از این رو در نسل جدید خودرو ها فرمان الکتریکی (EPS)2 جایگزین انواع قبلی شد. این نوع فرمان مشابه نوع هیدرولیکی عمل می کند ولی از لحاظ ساختاری متفاوت است. امروزه با توجه به مزایای متعدد خودرو های فرمان برقی در قیاس با خودرو های دارای فرمان های هیدرولیک و مکانیکی، بیشتر خودرو سازان به استفاده از این سیستم روی آورده اند.
1. Electro- hydraulic power steering
2. Electric power steering
