دریافت فایل نهایی
حجم: 1.42 مگابایت
توضیحات: تمام قطعات به صورت جدا طراحی شده و در فایل نهایی اسمبل شده اند.
جهت انجام پروژه های مشابه با شماره تلفن 09103879650 تماس حاصل فرمایید.
دریافت فایل نهایی
حجم: 7.49 مگابایت
توضیحات: جهت انجام پروژه با شماره تماس 09103879650 تماس حاصل فرمایید.
موتور های بنزینی و دیزلی هر دو توسط احتراق داخلی کار می کنند، اما روش های کارشان کمی متفاوت است. در یک موتور بنزینی، سوخت و هوا به یک سیلندر فلزی کوچک تزریق می شود. پیستون مخلوط سوخت و هوا را فشرده می کند و آن را به حالت انفجار در میآورد، و یک جرقه الکتریکی کوچک از یک کلید اتصال آن را آتش می زند که باعث می شود مخلوط منفجر و برق تولید شود ، پیستون را به پایین سیلندر هل دهد و (از طریق میل لنگ و چرخ دنده ها) چرخ ها را بچرخاند.
موتورهای دیزلی نیز به همین ترتیب کار می کنند، اما ساده تر. اول، هوا به داخل سیلندر وارد می شود و پیستون آن را فشرده می کند - اما خیلی بیشتر از موتور های بنزینی در یک موتور بنزینی، مخلوط سوخت و هوا در حدود یک دهم از حجم اصلی آن فشرده می شوند. اما در یک موتور دیزل ژنراتور، هوا در حدود 14 تا 25 برابر فشرده می شود. اگر تا به حال چرخ یک دوچرخه را باد کرده باشید، متوجه شده اید که تلمبه داغتر شده است. دلیلش این است که فشرده سازی گاز، گرما تولید می کند. حال تصور کنید وقتی هوا 14-25 بار بیشتر از معمول فشرده می شود، چه میزان حرارتی تولید می شود. و حرارت زیاد باعث می شود هوا معمولا تا 500 درجه سانتی گراد (1000 درجه فارنهایت) و گاهی اوقات حتی بیشتر داغ شود. وقتی هوا فشرده شد، غباری از سوخت به درون سیلندر (در موتور های جدید) توسط یک سیستم تزریق سوخت الکترونیکی اسپری می شود. (مقدار سوخت تزریق شده بستگی به این دارد که راننده بخواهد موتور چه میزان قدرتی تولید کند.) هوا به حدی داغ است که سوخت بدون نیاز به شمع، فورا مشتعل و منفجر می شود. این انفجار کنترل شده باعث می شود پیستون به خارج از سیلندر هل داده شود، و قدرت ایجاد شده وسیله نقلیه یا ماشینی که موتور دیزل ژنراتور در آن نصب شده است را به حرکت درآورد. وقتی پیستون به داخل سیلندر برگردد، گازهای خروجی از اگزوز خارج می شوند و این فرایند دوباره تکرار می شود - صد یا هزار بار در دقیقه
هر دو موتورهای بنزینی و دیزلی بر اساس اسب‌بخار و نیروی گشتاور اندازه‌گیری میشوند. اسب‌بخار برای اندازه‌گیری قدرت است در حالی که نیروی گشتاوری، نیروی چرخشی موتور را در خط رانندگی اندازه‌گیری می‌کند. هرچه مقدار هر دو آنها زیاد باشد بهتر است. اما اگر اسب‌بخار بسیار بیشتر از نیروی گشتاوری باشد، وسیله نقلیه شما با سرعت کم شروع به کار می‌کند. این نیروی گشتاوری است که باعث حرکت میشود که به همین دلیل است که موتورهای دیزلی در کامیونهای بزرگ استفاده میشود. بسیار مناسب برای اجسام سنگین است به این دلیل که دارای نیروی گشتاوری زیادی هستند. اما موتورهای دیزلی خیلی فعالیت زیادی ندارند بنابراین اسب‌بخار کمتری نسبت به موتورهای گازی خواهند داشت که به این دلیل است که خودروهای اسپرت زیادی با موتورهای دیزلی وجود ندارند.
آنچه که تولیدکنندگان خودرو متوجه شده‌اند این است که رانندگان علاقه‌مند به نیروی گشتاوری هم در پیکاپ‌ها و هم در خودروها هستند. گام برداشتن در راستای خودرو بنزینی و خودرو پرقدرت دیزلی، به سرعت در حال پیشرفت است. با کمک یک انتقال توانمند، موتورهای دیزلی جدید نیز می‌توانند با سرعت حرکت کنند. از آنجایی که موتورهای دیزلی مانند خودروهای بنزینی ناگهان به سرعت بالا نمی‌رسند، مشکل بزرگی برای بسیاری از مردم به شمار نمی‌آید چرا که بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند قدرت دنیای واقعی (نیروی گشتاوری)، شتاب و مسافت پیموده‌شده مناسبی را داشته باشند.
موتورهای دیزلی بسیار سخت و بادوام ساخته میشوند زیرا از احتراق فشرده استفاده می‌کنند، این نوع احتراق در یک موتور بنزینی به سرعت می‌تواند آن را از بین ببرد. همچنین به دلیل آنکه از خانواده اسب بارکش هستند، قابل اعتمادند و به نگهداری کمتری نیاز دارند. از گذشته این موتورها با وزن یک تُن تعریف می‌شده‌اند اما اکنون با روش‌های جدید تولید، وزن یک موتور دیزلی به‌شدت کاهش یافته و وزن این موتورها عموما برابر با وزن موتورهای بنزینی شده است.
یک موتور دیزلی، ساده‌تر از یک موتور بنزینی است به همین دلیل به شمع و سیستم الکتریکی مرتبط با آن احتیاج ندارد. در حال حاضر خودروها و SUVها می‌توانند موتورهای دیزلی و عملکردی مشابه موتورهای بنزینی داشته باشند اما با مسافت پیموده‌شده اضافی و اعتبار یک موتور دیزلی. به‌طورکلی یک موتور دیزلی دوام بیشتری نسبت به موتور بنزینی خواهد داشت که بر این اساس است که چند ساعت یا چند مایل می‌تواند قبل از این که به یک سرویس اساسی نیاز داشته باشد طی کند. بنابراین هزینه‌های تعمیر کمتر و عموما سوا از موتور دیزلی هستند.
آلودگی یک از دلایلی است که موتورهای دیزلی در گذشته برای رقابت در بازار جدید خودرو به‌خصوص در زمان پیدایش Dieselgate دوره سختی داشته‌اند. اما فناوری به سراغ این مشکل آمد و حالا موتورهای دیزلی بسیار پاک‌تر نسبت به گذشته هستند. این موضوع مربوط به وسیله نقلیه‌های بزرگ، پیکاپ‌ها و خودروها است اگرچه دیزل‌ها هنوز هم نسبت به خودروهای بنزینی آلوده‌تر هستند که به این دلیل است که به تمیزی بنزین نمی‌سوزد. تمام آن دود سیاه که از لوله اگزوز تا دهه‌ها خارج می‌شد، شامل مقدار زیادی دوده بوده که با سوختن گوگرد موجود در سوخت دیزل به وجود می‌آمد. اما بیشتر گوگرد از سوخت دیزل جدید خارج شده است و فیلتراسیون بیشتر این سوخت دیزلی در بعضی از اتومبیل‌ها باعث شده است که در رده‌بندی وسیله نقلیه‌های پاک به‌شمار بیایند.
بسیاری از خودروهای دیزلی از یک افزودنی مجزا به نام DEF (همچنین به اسم AdBlue) استفاده می‌کنند. AdBlue یک افزودنی مایع بر اساس اوره است که در یک مخزن کوچک در جلوی خودرو قرار دارد و برای پاک‌سازی بیشتر اگزوز دیزلی مورد استفاده است.
بیایید با این موضوع مواجه شویم. خودروهای دیزلی اولیه صدایی درست مانند کامیون‌ها داشتند. اصلا اهمیتی نداشت حتی اگر یک ستاره Mercedes-Benz روی کاپوت خودرو وجود داشت و به ۵۰mpg می‌رسید، هنوز صدایی شبیه یک کامیون کوچک در هنگام شروع به کار را داشت. اما بار دیگر فناوری جدید به این شکایت رسیدگی کرد. آلودگی صوتی که همیشه همراه با دیزل‌های قدیمی بوده و همچنین ابری از دود سیاه که زمانی که خودرو استارت زده می‌شد ظاهر می‌شده از بین رفته است. از نگاه بیشتر وسیله نقلیه‌های مسافری دیزلی، تجربه رانندگی لزوما مشابه خودروهای گازی است. برای بیشتر مردم، اگر به آنها گفته نمی‌شد که در یک خودرو دیزلی بوده‌اند، آنها احتمالا متوجه این موضوع نمی‌شدند.
– اتومبیل بنزینی کارآمدی سوخت کمتری دارند.
– موتور بنزینی نیاز به نگهداری کمتری دارد.
– ماشین بنزینی از مقبولیت بالاتری برخوردار است، اما با نوآوری CRDI، خودرو های دیزلی بسیار به رقابت نزدیک شده اند.
– صدا در اتومبیل های بنزینی کمتر از خودروهای دیزلی است.
– هر دو برای یک عمر استفاده ساخته شده اند.
– اتومبیل دیزلی جدید پرهزینه هستند، اما صرفه جویی در دراز مدت با بهره وری سوخت بالاتر را به همراه دارند.
سیستم ترمز ضد قفل یا ABS اولین بار در سال ۱۹۳۰ در هواپیما ها مورد استفاده قرار گرفت و با ورود آن تحول بزرگی در صنعت هوانوردی به وجود آمد. پس از آن در سال ۱۹۷۵ این سیستم در کامیونهای سنگین برای کاهش تصادفات در جاده های لغزنده استفاده شد و در سال ۱۹۸۰ سیستم ABS وارد صنعت خودرو سازی شد.
یکی از مهمترین بخش های ایمنی خودرو سیستم ترمز است که مخصوصا عملکرد آن در جاده های لغزنده اهمیت زیادی دارد. متوقف کردن خودرو در جاده های لغزنده کاری خطرناک و دشوار است که در این شرایط سیستم ترمز ضد قفل یا ABS به کمک سیستم ترمز و راننده می آید.
ترمز ABS ، در واقع سیستمی است که به خودرو این امکان را می‌دهد که بدون قفل شدن چرخ‌ها، متوقف شود. سیستم ترمز ABS به شکلی است که از قفل ماندن چرخ‌ها در زمان ترمزگیری جلوگیری می‌کند و از این طریق باعث میشود کنترل خودرو به هنگام ترمز کردن از حالت پایدار خارج نشود. از مزیت‌های سیستم ترمز ضد قفل یا ABS می توان به توقف سریعتر و فرمان دادن خودرو در هنگام ترمزگیری اشاره کرد.
به طور کلی سیستم ترمز ضد قفل از چهار بخش تشکیل شده است:
سنسورهای سرعت
پمپ
سوپاپ‌ها
کنترل‌کننده
به عنوان مثال وظیفه پمپ، بازگرداندن فشار در سیستم پس از کاهش دادن فشار توسط پمپ است.
سیستم ترمزهای ABS با الگوریتم‌های مختلف و در مدل‌ها و برندهای متفاوت موجود است. در سیستم ترمزهای ABS چرخ‌ها به حسگر‌هایی متصل هستند و زمانی که ترمز می‌کنیم این حسگرها فشار پیستونی را بر روی ترمز خودرو کم می‌کنند و با کم کردن قدرت ترمز، از فشار وارده برروی چرخ ها می کاهد و در نهایت این امکان در چرخ‌ها به وجود می‌آید که دوباره حرکت کنند. در شرایط عادی، حدود پنج ثانیه طول می‌کشد تا یک خودرو با سرعت ۱۰۰ کیلومتر به حالت سکون کامل برسد اما یک چرخ قفل شده در کمتر از یک ثانیه متوقف می شود.
وقتی ترمز ABS فعال می شود شما ضربات منظمی در پدال ترمز احساس می کنید که دلیل آن باز و بسته شدن سریع سوپاپ ها است که در برخی از ترمزهای ضد قفل، تا ۱۵ بار در ثانیه این اتفاق تکرار می شود.
ترمزهای ضد قفل انواع مختلفی دارند که انواع آن براساس تعداد حسگرها و کانال‌ها مشخص می شوند :
ترمز ضد قفل با چهار کانال و چهار سنسور سرعت: در این نوع سیستم ترمز برای هر چرخ، سنسور و سوپاپ جداگانه‌ای تعبیه شده که با این روش، هر سنسور، هر چرخ را به طور مجزا بررسی می کند تا بیشترین نیروی اصطکاک به هر چرخ وارد شود.
سه کانال و سه سنسور: از این نوع ترمز بیشتر در وانت ها و کامیون ها با چهار چرخ ضد قفل استفاده می شود و در آن برای هر چرخ جلو یک حسگر و یک سوپاپ وجود دارد اما برای دو چرخ عقب تنها یک حسگر و یک سوپاپ در نظر گرفته شده است که روی محور عقب قرار دارد.
یک کانال و یک سنسور: این سیستم در وانت ها و کامیون ها با محور عقب ضد قفل دیده می شود که یک سوپاپ و یک سنسور برای کنترل دو چرخ عقبی در محور عقب تعبیه شده است.
خودروها برای توقف از نیروی اصطکاک استفاده می‌کنند و در سیستم ترمز خودرو، ایجاد نیروی اصطکاک به عهده لنتهای ترمز است. این لنتها زمانی که راننده پدال ترمز را فشار دهد روی دیسکها قرار می‌گیرد و به آن فشار می‌آورند. نیروی اصطکاک تولید شده باعث کاهش سرعت چرخ‌ها و در نهایت توقف کامل خودرو میشود. قدمت لنت ترمز تقریبا به اندازه قدمت خودرو است، اولین لنت ترمزها در سال ۱۹۰۲ توسط فردی به نام فردریک لکنستر اختراع شد. خودروهای قدیمی‌تر از لنت کفشکی استفاده می‌کردند و خودروهای امروزی تقریبا همه به لنت دیسکی مجهز هستند.
در ساخت بیشتر لنتهای فلزی تعداد ۱۵ تا ۲۰ نوع مواد گوناگون استفاده میشود، برخی از این مواد مانند گرافیت نرم هستند و بعضی از آنها مانند پودرهای کربنی سخت هستند.
مواد سازنده پس از مخلوط شدن بصورت پودر به داخل قالب ریخته شده و افزودنی‌هایی به آن اضافه میشود، و از سمت دیگر کفشکهای را که شستشو و چربی زدایی شده را چسب می‌زنند. در مرحله بعد لنتی را که شکل اولیه بخود گرفته روی کفشک قرار می‌دهند. سپس پرس پخت انجام می‌گیرد، که در آن لنت تحت فشار ۷۰۰ الی ۸۰۰ بار به کفشک متصل میشود.
بعد از اتمام قالب گیری و پرس، سطح لنتها ساب می‌خورد و به ضخامت استاندارد رسانده میشود. سپس لنتها وارد کوره با دمای ۳۰۰ درجه سانتیگراد میشوند.
لنت ترمزی که در خودروهای سواری گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرد را در حالت کلی می‌توان به چهار نوع مختلف تقسیم کرد. گذشته از جنس غیر همگون این نمونه‌های چهار گانه نسبت به هم، یکی از مهمترین تفاوت‌های آنها با یکدیگر متفاوت بودن زمان تعویض لنت ترمز است.
نخستین گروه از نمونه‌های چهار گانه لنت ترمزهایی هستند که از حالت ارگانیک برخوردار بوده و در آنها شاهد استفاده از فلز نیستیم. لنت ترمزهای ارگانیک به طور معمول ارزان قیمت‌ترین نوع لنت ترمز محسوب میشوند و در عین حال عمر کوتاه‌تری هم نسبت به سایر انواع لنت ترمز دارند.
دومین نوع شناخته شده از لنت ترمزهای موجود در بازار نمونه‌هایی هستند که در تولید آنها درصد ناچیزی فلز به کار رفته است. از همین رو این نوع خاص از لنت ترمز را با نام لنت ترمز کم فلز می‌شناسند. اگرچه عمر لنت ترمز کم فلز از لنت ترمز ارگانیک بلندتر است اما سر و صدای آن هنگام کار کردن نیز به همان نسبت بیشتر است.
در تولید لنت ترمزهای نیمه فلزی از درصد بیشتری فلز نسبت به نمونه‌های ارگانیک و کم فلز استفاده شده است. از همین رو معمولا زمان تعویض لنت ترمز فلزی از دو نوع دیگر یاد شده بلندتر است. در واقع این نوع خاص از لنت ترمز عمر طولانی‌تری نسبت به همتایان خود دارد.
لنت ترمزهای نیمه فلزی هر چقدر هم که بادوام باشند و از مقاومت بیشتری نسبت به سایر نمونه‌های لنت ترمز بهره ببرند از نظر کیفیت و طول عمر به لنت ترمزهای سرامیکی نمی‌رسند. در واقع زمان تعویض لنت ترمز در نمونه‌های سرامیکی تا حد قابل ملاحظه‌ای بالاتر از سایر انواع لنت ترمز قرار دارد. با این حال قیمت این نوع خاص از لنت ترمز نیز با توجه به کیفیت آن بالا است. بنابراین می‌توان گفت که طول عمر و میزان قیمت لنت ترمز سرامیکی بیش از هر نوع لنت ترمز دیگری است.
در همه تولید لنت دو پروسه عمده را وجود دارد:
کفشک محل قرارگیری لنت است و با توجه به طراحی سازنده, شکل متفاوتی دارد.
1-چراغ هشدار : این چراغ روی داشبورد قرار دارد و با روشن شدن این چراغ حداقل یک جفت لنت شما نیازمند تعویض است.
البته همه‌ی خودرو ها این ویژگی را ندارند.
2-صدای سوت کشیدن یا خرخر کردن : اگر هنگام ترمز کردن صدای خرخر یا سوت کشیدن به گوشتان خورد بدانید لنت‌هایتان تمام شده و همچنین نیز به دیسک ترمز فشار زیادی وارد میشود.
3-کشیده شدن فرمان خودرو : هنگامی که ترمز می‌کنید ممکن است فرمانتان به طرفی کشیده شود یکی از علل این امر تمام شدن لنتها است.
4-لرزش پدال ترمز خودرو : ممکن است هنگامی که ترمز می‌کنید پدال ترمز شروع به لرزیدن کند.
در این حالت باید بدانید که لنتهای شما سوخته اند و نیاز به تعویض هرچه سریع تر دارد.
5-بررسی چشمی : زمانی که لنتها را نگاه می‌کنید باید حداقل حدود 3 میلی‌متر آن دیده شود در غیر این صورت نیاز به تعویض لنتها خواهد بود و اگر تعویض نشوند ممکن است سیستم ترمز خودرو را دچار مشکلات جدی کند.
کلیه تستهای لنت بر اساس استاندارد ۵۸۶ ملی ایران انجام میشود. که شامل تست سایش – تست برش – تست چسبندگی – و تست سختی می‌باشد. سختی لنت باید بین ۴۰ الی ۸۰ راکول اس باشد (با راکول سی اشتباه نشود- مثلاً سختی ابزارهای برش از ۷۵ راکول سی به بالا می‌باشد). در صورتی که سختی کم باشد لنت زود خورده میشود و در ضمن درجه حرارت آن خیلی سریع بالا می‌رود و اگر درجه سختی زیاد باشد لنت به سرعت آینه شده و همچنین به دیسک و یا کاسه چرخ آسیب وارد می‌کند.
گیربکس، یکی از اصلی‌ترین قسمت‌های هر خودرو است که می‌توان اهمیت آن را با موتور خودرو مقایسه کرد. جعبه‌دنده نام فارسی گیربکس است که بعد از کلاچ، از آن به عنوان دومین عنصر منتقل کننده قدرت در خودرو نام برده میشود.
گیربکس متشکل از چند چرخ‌دنده و شفت یا محور است که داخل محفظه‌ای جعبه مانند قرار گرفته است. درواقع گیربکس وظیفه دارد تا گشتاور تولیدی توسط پیشرانه را تغییر دهند و سرعت دورانی چرخ‌ها را تنظیم کند.
همانگونه که پیش‌تر نیز بیان شد، گیربکس یکی از مهمترین عناصر سیستم انتقال قدرت در خودروها است و وظیفه مهم آن به حرکت درآوردن خودرو است.
در اکثر خودروها، گیربکس در فاصله‌ای بین موتور و چرخ‌های متحرک نصب میشود. این در حالی است که در برخی از اتومبیل‌ها به دلیل قرارگیری موتور در بخش انتهایی خودرو، گیربکس در قسمت جلوی خودرو یا بخش میانی نصب میشود. در این حالت هر چهار چرخ خودرو یا چرخ‌های عقب متحرکت است.
تمامی خودروهایی که پیشرانه درون‌سوز دارد، دارای دور موتور محدود است. در اکثر این خودروها محدوده خطرناک برای دور موتور با رنگ قرمز روی صفحه مدرج مشخص شده است. صفحه مدرج نیز در پشت فرمان تعبیه شده تا راننده بتواند به راحتی تمامی علائم و هشدارهایی را که توسط این صفحه ارسال میشود مشاهده کند. همچنین این صفحه درجه‌بندی شده است تا راننده از چگونگی عملکرد پیشرانه و مقدار بازدهی آن مطلع شود.
گیربکس دنده ای یا دستی، اولین نوع گیربکس است که در خودروها نصب شد. گیربکس دستی با کمک کلاج به راننده این اجازه را می‌دهد که با به حرکت درآوردن اهرم تعویض، به صورت دستی دنده را تغییر دهد. این تغییر دنده با توجه به سرعت و دور موتور خودرو صورت می‌گیرد.
استفاده ساده و بازدهی بالایی گیربکس دنده ای، باعث شده است تا در بین بیشتر رانندگانی که به صورت حرفه‌ای رانندگی می‌کنند یا در مسابقات رانندگی شرکت می‌کنند، محبوبیت زیادی کسب کند.
نوع دیگری از گیربکس که در خودروها نصب میشود، گیربکس اتومات است که با پیشرفت تکنولوژی در صنعت خودروسازی روی ماشین‌های مدل بالا نصب میشود.
جالب است بدانید که گیربکس اتوماتیک برای نخستین بار در سال ۱۹۲۰ میلادی ساخته شد و تا به امروز سازندگان این نوع گیربکس را با تغییرات بسیاری ساخته‌اند.
اکثر خودروهای لوکس و نیمه لوکسی که امروزه وارد بازار میشود، از همان ابتدا به صورت استاندارد مجهز به گیربکس اتوماتیک میشود و شاید بتوان یکی از دلایل این امر را راحت‌تر شدن رانندگی و حذف تعویض دنده به صورت دستی عنوان کرد.
هرچند نباید از این نکته غافل شد که نصب گیربکس اتوماتیک روی خودروها باعث بالاتر رفتن قیمت خودرو شده است. البته باید هزینه‌های جانبی مانند مصرف سوخت، هزینه نگهداری، تعمیرات و تعویض نیز را نیز به آن اضافه کرد.
نخستین گیربکس های اتوماتیک به صورت سه دنده روی خودروها نصب می‌شد. اما امروزه انواع چهار دنده، پنج دنده و در خودروهای لوکس مانند «لکسوس LS»، گیربکس اتومات ۸ و ۹ دنده نیز نصب میشود.
گیربکس اتومات نیز در انواع مختلفی ساخته میشود. یکی از ساده‌ترین انواع گیربکس اتوماتیک، گیربکس اتوماتیک با کنترل دستی است. درواقع این نوع جعبه دنده‌ها به صورتی ساخته شده است که هم دارای ویژگی گیربکس دستی است و هم مزایای گیربکس اتوماتیک را دارد.
نحوه عملکرد گیربکس اتوماتیک با کنترل دستی به این صورت است که راننده به دلخواه می‌تواند حالت اتوماتیک دنده را به دستی تغییر دهد. در این حالت باید مانند گیربکس دنده ای راننده با استفاده از اهرم تعویض، دنده را تغییر یا به اصطلاح سبک یا سنگین کند.
گیربکس ضریب متغیر یا CVT، نوع دیگری از گیربکس اتومات است که در بسیاری از خودروها نصب میشود. گیربکس دنده تک سرعته نیز نام دیگر این نوع جعبه دنده است.
جالب است بدانید که عملکرد خودروهایی که مجهز به گیربکس اتومات CVT است، ظاهرا شبیه به گیربکس اتوماتیک است. بسیاری از علاقه‌مندان به صنعت خودرو و طرفداران استفاده از گیربکس اتومات، گیربکس CVT را ایده‌آل‌ترین سیستم انتقال نیرو در خودرو معرفی می‌کنند.
نحوه کار این نوع گیبرکس به این صورت است که ضریب دنده در آنها به صورت دائیم و بدون هیچ مکثی تغییر می‌کند و همین امر سبب شده است تا از گیربکس CVT به عنوان یک گیربکس اتومات با بی‌نهایت دنده نام برد.
قطعا تغییر ضریب دنده در این نوع از گیربکس اتوماتیک بدون هیچ وقفه‌ای، باعث شده است تا از هدر رفتن نیروی پیشرانه جلوگیری شود که خود مزیتی بزرگ محسوب میشود.
مزیتی که باعث شده است تا پیشرانه در ایده‌آل‌ترین دور موتور باشد و همزمان قدرت و گشتاور مطلوبی را نیز به چرخ‌های متحرک انتقال دهد. مصرف پایین سوخت مهمترین خروجی گیربکس اتوماتیک CVT است.
هرچند این مدل گیربکس اتوماتیک به دلیل فشار و کششی که روی تسمه مورد استفاده در جعبه دنده ایجاد میشود، دارای مشکلاتی نیز است. برای دوام آوردن تسمه‌های استفاده شده در گیربکس اتوماتیک CVT، بسیار قوی است و معمولا از جنس لاستیکی ساخته میشود.
اما در بسیاری از خودروها مانند هوندا سیویک، از تسمه فلزی استفاده میشود تا هم بتواند در برابر فشار و کشش وارد شده مقاومت کند و هم اصطکاک و تماس مناسب با دیسک‌های پولی (قرقره‌های پولی)، را ایجاد کند.
از دیگر معایب گیربکس اتوماتیک CVT می‌توان به تغییر دنده با سرعتی پایین یا به اصطلاح کند اشاره کرد. این مسئله برای بسیاری از خریدان خوشایند نیست. در خودروهایی که مجهز به گیربکس دنده ای است، این تغییر دنده به سرعت و در یک لحظه اتفاق می‌افتد ولی در این مدل گیربکس این عمل با سرعت کمتری اتفاق می‌افتد و راننده حس می‌کند که جعبه دنده کند عمل می‌کند.
البته این فقط یک احساس است که راننده هنگام تغییر دنده متوجه آن میشود ولی در واقعیت نه تنها چنین نیست بلکه این گیربکس دارای شتاب‌گیری بسیار بهتری نسبت به گیربکس دستی است.
عملکرد گیربکس دو کلاچه یا گیربکس DCT، شباهت زیادی با گیربکس دنده ای دارد. سرعت بالا و دقت زیاد هنگام تعویض دنده‌ها از مزایای گیربکس DCT محسوب میشود که در گیربکس دستی با آن روبه‌رو هستیم.
وجود دو کلاچ در این مدل گیربکس، انتقال قدرت به صورت کاملا نرم اتفاق می‌افتد و راننده و سرنشینان خودرو، هرگز شاهد ضربه‌ها و تکان‌هایی که هنگام تغییر دنده در گیربکس‌های دستی ایجاد می‌شد، نخواهند بود.
وزن پایین و اشغال فضای کم از دیگر خصوصیات این مدل از گیربکس اتوماتیک است. درواقع به دلیل تمامی خصوصیاتی که ذکر شد، گیربکس اتوماتیک DCT ، به عنوان یک آپشن روی خودروهای غیر سوپراسپرت نصب میشود که در این صورت پرداخت هزینه‌های بیشتر و اضافی نیز منطقی خواهد بود.
در کل هنوز هم نمی‌توان به صورت کاملا دقیق یک مدل از گیربکس هایی که در صنعت خودروسازی ساخته و روی خودروها نصب میشود را برتر از دیگری دانست.
هر کدام معایب و مزایای قابل توجهی دارد که استفاده از آنها فقط به سلیقه راننده و نوع استفاده‌ای که از یک خودرو دارد، بستگی خواهد داشت.
گیربکس های اتوماتیک
با این حال، با وجود محبوبیت ظاهری آنها، گیربکس اتوماتیک لزوما انتخاب خوبی برای بسیاری از رانندگان نیست. اما، آنها مزایای بیشتری نسبت به گیربکس دستی در چندین زمینه کلیدی ارائه می دهند. به عنوان مثال، آنها ...
استفاده آسانتر. اگر چه ذاتا تغییر چرخ دنده و کار کردن با کلاچ دشوار نیست، اکثر رانندگان هنوز هم تمرین می کنند تا اینکه به راحتی بتوانند از هر یک از اعضای بدن خود به طور مستقل به منظور کنترل یک وسیله نقلیه گیربکس دستی استفاده کنند. گیربکس اتوماتیک، خیلی ساده تر است و برای رانندگان زمان کمتری برای یادگیری صرف می شود.
محدودیت دستی کمتر. بیشتر رانندگان جدید یاد می گیرند که ایمن ترین راه برای رانندگی این است که هر دو دست محکم به طور مرتب بر روی فرمان نگه داشته شود. این در هنگام رانندگی یک وسیله نقلیه گیربکس اتوماتیک ممکن است، اما با گیربکس دستی امکان پذیر نیست.
برای مناطق تپه ای بهتر است. اگر شما یک راننده کم تجربه هستید، ممکن است دریابید که رانندگی در شیب های تند با گیربکس دستی دشوار است، به ویژه اگر شما در تلاش برای حرکت مجدد بعد از یک توقف کامل در شیب تند سر بالایی هستید. گیربکس اتوماتیک از این موضوع مراقبت می کند، و ماشین شما را قادر می سازد بدون توجه به اینکه تپه ها چقدر شیب دار هستند بطور مطلوب حرکت کنید.
تا حد زیادی کاهش ریسک استال. چیزهای ناخوشایند کمی وجود دارد که در هنگام تغییر چراغ راهنما باعث استال وسیله نقلیه شما می شود. این مشکل رایج برای کسانی که از گیربکس های اتوماتیک استفاده می کنند پیش نمی آید، استال در صورت بروز مشکل مکانیکی وسیله نقلیه رخ می دهد. که حتما باید به یک تعمیرگاه تخصصی گیربکس خودرو مراجعه فرمایید.
استفاده آسان تر در ترافیک سنگین. به طور کلی، با یک گیربکس دستی برای استارت، بالا بردن سرعت، کاهش سرعت و توقف کار بیشتری انجام می شود. این به طور معمول یک مشکل نیست، اما در ترافیک سنگین که در آن یک ماشین قادر به بالا بردن سرعت نیست، رانندگان ممکن است متوجه شوند که حرکت و توقف کار سختی است. گیربکس اتوماتیک به راننده اجازه می دهد بدون اینکه بیش از یک پدال فشار داده شود از ترافیک سنگین عبور کند.
گیربکس های دستی
برای رانندگانی که ترجیح می دهند بیشتر درگیر کار داخلی خودرو خود باشند، گیربکس دستی تغییر دنده را به راننده محول می کند. گیربکس های دستی با وجود قدیمی تر بودنشان نسبت به گیربکس های اتومات، اما هنوز مورد پسند خیلی از رانندگان هستند به این علت که آنها....
خرید آن ارزان تر است. اگر شما در حال خرید ماشین مقرون به صرفه هستید، بنابراین بحثی برای انتخاب بین دستی و اتومات وجود ندارد. بطور متوسط، گیربکس دستی شما حدود یک هزار دلار کمتر از همان مدل اتوماتیک هزینه بر خواهد بود.
نگهداری ارزانتر. با دستگاههای اضافه شده به گیربکس اتوماتیک، هزینه های زیادی برای اینکه بطور صحیح عمل کند در بر خواهد داشت. ماشین های گیربکس دستی نیاز به تعمیر و نگهداری بسیار کم دارند، و به طور کلی نگهداری و تعمیرات به میزان قابل توجهی کم هزینه تر می شود. با این وجود، این نگرانی در مورد گیربکس دستی وجود دارد که در گیربکس اتوماتیک این نگرانی نیست و آن کلاچ است و اگر کلاچ مشکل داشته باشد شما به دردسر خواهید افتاد.
کارایی سوخت بهتر است. به طور کلی، موتورهای گیربکس دستی کمتر پیچیده است، وزن کمتری دارند و دنده های بیشتری نسبت به اتوماتیک دارند. نتیجه نهایی این است که با مقدار بنزینی که زده اید کیلومتر بیشتری نسبت به اتوماتیک رانندگی می کنید. گیربکس های دست بین 5 تا 15 درصد هزینه مصرف سوخت را برای رانندگان صرفه جویی می کند.
احتمال کمتر سرقت. با تعداد روزافزون گیربکس های اتوماتیک بر روی جاده ها، یک نسل کامل وجود دارد که نکات دقیق تر عملکرد گیربکس دستی را یاد نگرفته است. به این معنی است که دزد ماشین بایستی خودرو شما را برای سرقت بازرسی دقیق تری کند، داشتن یک گیربکس دستی به سادگی یک شانس نسبتا خوب است تا از سرقت جلوگیری شود.
کنترل بهتر. گیربکس های اتوماتیک طوری طراحی شده است که درهر وضعیت بهترین دنده را انتخاب می کند، اما مدل اتومات تمایل دارد احتیاط کند و به دنده بالا تغییر حالت دهد با این کار قدرت موتور را از دست می دهد. در عین حال، ساختار گیربکس های اتومات برای پاسخ به شرایطی که در معرض مواجه هستند، ساخته شده است و اجازه نمی دهد رانندگان شرایط بعدی را پیش بینی کنند، یا به طور هدفمند از دنده پایین تر برای افزایش قدرت استفاده کنند. گیربکس های دستی به رانندگان کنترل بیشتری بر وسیله نقلیه می دهند.
باک مخزنی است برای نگهداری سوخت مورد نیاز خودرو در طول حرکت.این مخزن باید شرایط زیادی داشته باشد تا بتواند سوخت را به درستی نگه دارد. اولین مرحله جنس آن است. جنس باک باید در مقابل سوختی که خودرو مصرف می کند مقاوم باشد و به هیچ عنوان با آن واکنش شیمیایی نشان ندهد. این مخزن معمولاً فلزی ساخته شده و از ورق های فولادی با پوشش مخصوص آلومینیومی یا گالوانیزه استفاده می کند. البته در خودروهای نسل جدید از مخزن های پلاستیکی یا غیرفلزی نیز استفاده کرده که در مقابل فعل و انفعالات شیمیایی بسیار مقاوم بوده و در مقابل ضربه نیز بسیار خوب عمل می کنند.
باک خودرو دارای یک یا چند صافی است که در هنگام سوخت گیری از ورود مواد زاید و آلودگی ها جلوگیری می کند. همچنین در بسیاری مواقع لوله ورودی این مخزن دارای دریچه ای یک طرفه بوده که می تواند از برگشت سوخت جلوگیری کند. یکی از مهم ترین مشخصات باک وجود صفحاتی در داخل آن است که بسیاری از وجود آنها غافل اند. این صفحات در عین سادگی نقش بسیار مهمی را دارند. وجود این صفحات باعث می شود تا از تلاطم سوخت جلوگیری شده و اصطلاحاً سوخت کف نکند.
وقتی سوخت در اثر تکان های خودرو کف کرده و از حالت عادی خود خارج شود در پمپ کردن آن و کشیده شدن از باک مشکل به وجود آمده و خودرو به درستی حرکت نمی کند. در حقیقت این صفحات وظیفه دارند تا از تلاطم سوخت جلوگیری کرده و آن را آماده کشیده شدن توسط پمپ بنزین قرار دهند.
اما یکی دیگر از مشخصه های یک باک ظرفیت آن است. این میزان که در خودروهای مختلف متفاوت است با توجه به عوامل زیادی تعیین می شود. مهم ترین عامل در تعیین ظرفیت باک یک خودرو مصرف سوخت خودروی مورد نظر است. به طور مثال خودرویی که در هر ۱۰۰ کیلومتر ۸ لیتر بنزین می سوزاند باکی به مراتب کوچک تر از خودرویی با مصرف ۱۲ لیتر دارد.
حجم موتور مصرف سوخت و کاربرد خودرو عوامل عمده ای هستند که در تعیین ظرفیت باک یک خودرو تاثیر دارند. خودروهای کار و تجاری معمولاً به علت پیمودن مسافت طولانی تر مخزن بزرگ تری دارند. در کنار این، مکان مخزن سوخت و نحوه جای گذاری آن بسیار مهم است. این مخزن به علت ذخیره کرده مایع قابل اشتعال و در واقع سوخت خودرو باید در امن ترین نقطه و تحت شرایط خاصی نگهداری شود. باک را معمولاً در بین شاسی خودرو قرار می دهند تا در اثر ضربه یا تصادف هیچ گونه آسیبی نبیند. همچنین به دور از گرمای موتور و تابش آفتاب باشد.
این قسمت نیز اهمیت فراوانی دارد و شما را از وضعیت سوخت داخل باک مطلع می کند. این سیستم به صورت کلی از یک شناور و یک پتانسیومتر و یک نمایشگر تشکیل شده که در خودروهای مالتی پلکس کمی تفاوت داشته و متعلقات آن بیشتر است.
شناور در باک بنزین قرار داشته و با تغییر سطح سوخت بالا و پایین می رود. انتهای شناور به یک پتانسیومتر وصل بوده که جریان الکتریسیته را کم و یا زیاد کرده و نمایشگر نیز با توجه به آن حرکت می کند. در سیستم های مالتی پلکس که امروزه بسیار به کار می روند این سیستم تحت نظارت چند واحد کامپیوتری بوده توضیحات آن را در شماره های آینده و در قالب مطلبی پیرامون کارکرد سیستم مالتی پلکس ارائه خواهیم کرد.
با توجه به آنکه باک خودرو معمولاً در سطحی پایین تر از موتور نصب می شود چه عاملی سبب انتقال بنزین از باک به موتور است؟ پمپ بنزین وسیله است که سوخت را از باک کشیده و به موتور تحویل می دهد.
پمپ بنزین در دو نوع مکانیکی و برقی وجود دارد که امروزه تمامی خودروها از نوع برقی آن استفاده می کنند. اما برای آشنایی اصول کلی کار این سیستم ابتدا مروری بر کارکرد انواع مکانیکی آن خواهیم داشت.
اساس کار همه پمپ بنزین ها مشابه یکدیگر بوده و بر اساس تغییر حجم ایجاد شده توسط دیافراگم وظیفه خود را انجام می دهد. برای این تغییر حجم به یک کورس مکش و یک کورس انتقال نیاز داریم. این پمپ ها به طور معمول نیروی خود را از میل سوپاپ می گیرند و در مواقعی که مکش موتور کافی نیست به کمک آن می آیند.
۱) دیافراگم
۲) دو عدد سوپاپ
بدین ترتیب که بازوی شیطانک توسط استوانه خارج از مرکزی که روی میل سوپاپ قرار دارد به سمت چپ و راست حرکت می کند و صفحه چرمی که وسط پمپ قرار دارد و به نام دیافراگم نامیده می شود به سوی پایین حرکت می کند و در نتیجه بالای دیافراگم خلا ایجاد می شود و دریچه ورود بنزین باز شده و بنزین از باک به بالای دیافراگم مکیده می شود.
هنگامی که دیافراگم به جای اول خود بر می گردد بنزین را از دریچه خارج می کند و به همین ترتیب ادامه می یابد. معمول ترین پمپ بنزین، پمپ بنزین های شیشه ای است که یک استکان جهت کنترل جریان بنزین در قسمت بالای آن تعبیه شده است و بقیه از نوع فلزی هستند. پمپ بنزین با گردش میل سوپاپ کار می کند چون قسمت زیرین اتومبیل بیشتر از سایر فصول گرم می شود گرمای موتور باعث می شود که گاز متراکم بنزین در پمپ جمع شود و در نتیجه بنزین به کاربراتور نمی رسد برای رفع موقت این عیب می توان پارچه ای را خیس کرد و روی پمپ گذاشت یا مقداری آب روی پمپ بنزین ریخته تا گاز جمع شده به مایع بنزین تبدیل شود و پمپ بنزین به کار بیافتد.
امروزه از پمپ بنزین های برقی استفاده می گردد، که به وسیله یک موتور کوچک الکتریکی کار می کند و معایب پمپ بنزین مکانیکی را ندارد .
۱) از پمپ بنزین های مختلف می توان در اتومبیل استفاده کرد در صورتی که در نوع مکانیکی هر پمپ مخصوص موتور خاصی است.
۲) پمپ بنزین های برقی نزدیک باک نصب می شوند و در نتیجه از حرارت موتور و گرم کردن در امان است.
۳) پمپ بنزین های برقی را می توان به صورت دوتایی روی شاسی سوار کرد که در صورتی که یکی از آنها معیوب شد می توان از دیگری استفاده کرد.
۴) پمپ بنزین های برقی به محض چرخانیدن سوئیچ عمل سوخت رسانی را انجام می دهند و تابع سرعت موتور نیستند.
۵) در نوع توربینی آن به علت بالا بودن فشار داخل لوله ها ایجاد قفل گازی را به حداقل می رسانند.
۶) بیشترین بازدهی در پمپ بنزین مکانیکی در دور آرام است در صورتی که در پمپ بنزین برقی همیشه یکسان است.
تصادفات جاده‌ای (درون شهری و برون شهری) امری اجتناب ناپذیر در شهر‌های شلوغ و پرجمعیت است که متاسفانه درصد این تصادفات به دلیل رعایت نکردن اصول رانندگی صحیح در حال افزایش است. گذشته از این موارد عوامل دیگری مانند تاثیرات زیست محیطی مخرب مانند تابش مستقیم نور خورشید، تگرگ، باران اسیدی، اکسیداسیون و فضولات پرندگان باعث آسیب به رنگ بدنه خودرو و قطعات پلاستیکی مانند قاب آینه، سپر، قاب پلاک و جلو پنجره میشود که ظاهر خودرو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بنابراین شما مجبور به جایگزین کردن و یا تعمیر قطعه آسیب دیده هستید و دوست دارید در قبال هزینه‌ای که خواهید کرد قطعه‌ای با کیفیت و یا به اصطلاح اصلی را دریافت کنید.
یکی از این قطعات پلاستیکی سپر خودرو است که بیشترین آسیب در هنگام تصادف به آن وارد میشود. بنابراین سپر خودرو نقش مهمی در حافظت از خودرو را بر عهده دارد و انتخاب و خرید سپر مناسب می‌تواند به میزان قابل توجهی فشار‌های وارد شده در هنگام تصادف را دفع کند و از آسیب‌های احتمالی به بدنه جلوگیری کند.
در این مطلب سعی شده است تا با توضیح مختصری درباره سپر خودرو و اجزای آن با این قطعه مهم در خودرو بیشتر آشنا شویم.
اولین سپر در سال 1897 توسط یک شرکت خودروساز کشور چـِکُسْلُواکی ساخته شد. طراحی این سپر به اندازه کافی کاربردی نبود و دائما از روی خودرو می‌افتاد. سپر ساخته شده در واقع بیشتر جنبه زیبایی داشت. اما در سال 1901 این مخترع بریتانیایی (Frederick Simms ) بود که توانست سپری را تولید کند که قادر بود تا حدی تاثیرات ناشی از تصادف را کاهش دهد. بعد از این اختراع بود که چندیدن شرکت خودروساز تصمیم به نصب سپر در خودروهای خود کرده‌اند. اما استفاده از سپر خودرو به صورت انبوه در خودرو مدل A فورد در سال 1927 برمی‌گردد.
امروزه در طراحی سپر جلو و سپر عقب برای خودروهای مدرن از ترکیب مواد پلاستیکی خاص مانند پلی کربنات،آکریلونیتریل بوتادین استایرن و پلی‌پروپیلن
استفاده میشود. همچنین از پوشش‌های پلاستیکی برای تقویت قسمت‌های استیل، فلزی، آلومینیومی سپر استفاده میشود.
با توجه به عملکرد سپر جلو، در طراحی و ساخت آن برای هر خودرو از یک الگو خاص استفاده میشود. البته باید به این موضوع اشاره کرد که سپر‌های پلاستیکی در مقایسه با سپر‌های فـایبر گلاس و فلزی آبکاری شده بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند دلیل این امر هم ارزان بودن مواد اولیه و همچنین ساده بودن فرآیند تولید آن است.
به طور کل سپر‌های پلاستیکی از تزریق مواد باکیفیت پلاستیکی در دستگاههای مخصوص تولید سپر ساخته میشوند. معمـولاً سپر جلوی خودروهای مدرن، شامل سه جزء اصـلی اسـت که به ترتیب پیشانی، جاذب و تیر سپر نامیده میشوند.
برای زیبـایی و کـاهش نیـروی دراگ اسـتفاده میشود، اما نمی‌تواند انرژی ضربه‌های قابل ملاحظه‌ای را تحمل کند.
برای از بین بردن انرژی جنبشی وارد شده به سپر خودرو استفاده میشود.
این جزو یکی از سازهای کلیدی سپر است که بـه جـذب انـرژی جنبشـی ناشـی از ضـربه‌هـای بـزرگ کمـک کـرده، و مقاومت خمشی را در ضربه‌های کوچک تأمین می‌کند.
رنگ آمیزی سپر خودرو مراحل پیچیده‌ای دارد تا بتواند شرایط و کیفیت همان سپر اصلی بر روی خودرو را داشته باشد. به طور کل مراحل رنگ آمیزی سپر خودرو شامل مراحل زیر میشود.
ویژگی‌های سپر خودرو رنگ شده اصلی پلاستیکی که برای خط تولید خودروساز تهیه میشود:
امروزه در رنگ آمیزی سپر خودرو از روش الکترواستاتیک استفاده میشود. در این روش سطح قطعات پلاستیکی و پلیمری همچون سپر خودرو با رنگی که به کمک منبع ولتاژ قوی باردار شده، رنگ آمیزی می شود.
شایان ذکر است در روش الکترواستاتیک، ذرات رنگ پاشش شده بطور کامل برروی سطح قطعه می نشیند و هیچ رنگی ضایعات و یا به هدر نمی رود.
با توجه به اهمیت موضوع رنگ آمیزی برای قطعات پلاستیکی مانند سپر خودرو پیشنهاد میشود برای جایگزین کردن قطعه آسیب دیده خودرو خود به سراغ جنس غیر اصل و نامرغوب نروید. شرکت مهر خواه، شرکت کروز و مهر کام پارس جز شرکت های معتبری هستند که با وارد کردن فن آوری رنگ آمیزی پیشرفته و مطابق با استاندارهای جهانی، قطعات یدکی و مصرفی را مطابق استاندارهای کارخانه تولید، رنگ امیزی و روانه بازار کرده اند. سپر جلو، سپر عقب، قاب پلاک، جلو پنجره و غیره از جمله محصولات این شرکت‌ها می‌باشند که در خط تولید خودروهای داخلی از آنها استفاده می شود.
با توجه به پیشرفت صنعت خودروسازی بیشتر تولید کنندگان خودرو سعی در طراحی و تولید سپری دارند که بتواند ویژگی‌های زیر را داشته باشد.
ترمیم سپر اتومبیل‌ها، با توجه به نوع و شدت ضربه وارد شده و همینطور جنس سپر اتومبیل متفاوت است. در اتومبیل‌هایی که سپر آنها از آلیاژ‌های فلزی ساخته شده است فرآیند ترمیم سخت تری دارند. ا
سپر اتومبیل‌هایی که از جنس کامپوزیت پلاستیک هستند، معمولا از دو الی سه لایه فایبرگلاس ساخته میشوند. با توجه به تردی فایبرگلاس، سپر اتومبیل مقاومت بیشتری در برابر ضربات ملایم نشان می‌دهد و در صورتی که سپر اتومبیل دچار خراش شده باشد. می‌توان با استفاده از پولیش خش بر پلاستیک قسمت‌های آسیب دیده را ترمیم کرد.
همچنین در صورت آسیب قسمت‌های فلزی سپر که با آب کروم پوشش داده شده ان می‌توانید از پولیش مخصوص فلزات برای ترمیم خط و خش استفاده کنید.
در مجموع و با توجه به مطالب گفته شده در بالا می توان گفت برای تامین قطعات یدکی پلاستیکی مانند سپر برای خودروهای ساخت داخل می توانید با اطمینان کامل از شرکت های مهر خواه، کروز، مهر کام پارس و آریا پلاست قطعه مورد نظر را تامین کنید. شرکت‌های ذکر شده با داشتن آخرین تکنولوژی در تولید سپر و البته رنگ آمیزی با کیفیت به طور خاص برای خط تولید خودرساز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در اینجا ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که سپر‌های اصلی (genuine) خودروهای وارداتی (تویوتا، هیوندای، کیا…) به صورت خام و بدون رنگ وارد میشوند و باید بعد از خرید سپر بر اساس کد رنگ قطعه مورد نظر رنگ آمیزی شود.
قفل مرکزی Central Lock System مدیریت قفل و باز درب های خودرو را به عهده دارد. این مدار دارای یک واحد کنترل الکترونیکی است که متناسب با سیگنالی که از میکروسوییچ درب راننده دریافت می کند، نسبت به قفل یا باز کردن سایر درب های خودرو اقدام خواهد کرد. در برخی خودروهای دارای قفل مرکزی Central Lock System فقط درب راننده دارای میکروسوییچ است مثل پرایدهای قدیمی، و در برخی دیگر درب شاگرد نیز دارای میکروسوییچ می باشد مثل سمند و پرایدهای جدید.
در مدل های بالاتر علاوه بر میکروسوییچ از سیستم Transceiver (فرستنده و گیرنده) نیز استفاده شده است که با فشردن دکمه های روی ریموت کنترل، دستور قفل یا باز شدن درب ها بصورت مدوله شده ازطریق امواج رادیویی درفضا منتشر شده و این امواج توسط واحد گیرنده که در داخل واحد کنترل قفل مرکزی تعبیه شده است دریافت می گردد و نهایتاً دستور صادره با فعال شدن یکی از دو رله ی مربوطه اجرا خواهد شد.
نحوه ی عملکرد مدار قفل مرکزی پراید (مدل قدیمی) به این ترتیب است: وقتی اهرم قفل درب راننده بطرف پایین فشرده شود علاوه بر قفل شدن درب راننده، پایه ی نرمال اپن میکروسوییچ که دارای ولتاژ منفی می باشد به پایه ی com وصل می شود. پایه ی com به واحد کنترل متصل است. بنابراین با قفل شدن درب راننده، ولتاژ منفی ازطریق پایه ی com به واحد کنترل می رسد و بلافاصله یکی از رله های داخلی واحد کنترل فعال شده و برق مثبت خروجی از رله به یکسر از عملگرها (الکتروموتورها) ارسال می شود و موجب قفل شدن درب ها می گردد.
چنانچه اهرم درب راننده را بطرف بالا بکشیم علاوه بر بازشدن قفل درب راننده، پایه ی com میکروسوییچ از پایه ی منفی جدا شده و به پایه ی مثبت متصل می شود. با مثبت شدن پایه ی com، رله ی دوم واحدکنترل فعال می شود و برق خروجی از رله به سر دیگر عملگرها می رسد و قفل سایر درب ها باز می گردد. دراین سیستم درب راننده بصورت دستی قفل و باز می شود و قفل و باز کردن سایر درب ها بعهده ی واحد کنترل است.
سیستم قفل مرکزی نیز مانند هر قسمت دیگری از خودرو می‌تواند دچار اشکالاتی شود که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
1- قفل مرکزی کار نمی‌کند
ابتدا سلامت فیوز سیستم قفل مرکزی را بررسی کنید که نسوخته باشد. سپس سلامت سوکت یونیت قفل مرکزی و خود یونیت را بررسی کنید. در اکثر خودروها یونیت قفل مرکزی در بالای پای راننده قرار گرفته است. سوختن مدار قدرت الاکلنگی و یا خرابی رله‌ها از جمله مشکلات شایع این یونیت است. اگر خودروی شما جدید بوده و فاقد یونیت قفل مرکزی است، باید با دستگاه دیاگ مشکل یونیت BCM بررسی شود.
2- ریموت قفل مرکزی کار نمی‌کند
ابتدا بررسی کنید که باتری ریموت کهنه یا سولفاته نباشد. اگر قفل مرکزی سالم است اما به فرمان ریموت عمل نمی‌کند، احتمال دارد که ریموت از سنکرون خارج شده باشد. در بسیاری از خودروها با هر بار فشردن کلید ریموت، کد متفاوتی رد و بدل میشود که امکان کشف کد توسط گیرنده ثالثی وجود نداشته باشد. حال اگر مالک به میزان قابل توجهی از خودرو دور شده و کلید ریموت به طور مکرر فشار داده شود، کد ارسالی ریموت دائم تغییر کرده اما چون دستورات آن به خودرو نمی‌رسد، در نتیجه گیرنده خودرو در انتظار کد آخرین دستور مانده و سنکرون ریموت و خودرو به هم می‌خورد زیرا عددی که ریموت ارسال می‌کند با عددی که گیرنده خودرو در انتظار آن است مغایرت دارد. برای سنکرون کردن مجدد، بسته به مدل خودرو باید یا کلید ریموت را در کنار خودرو به صورت پیوسته نگه دارید و یا یک‌بار سوئیچ را باز و بسته کنید. در نهایت آخرین دلیلی که ممکن است باعث عمل نکردن ریموت شود، خرابی گیرنده ریموت و یا چشمی مادون قرمز است.
3- قفل مرکزی بی‌دلیل به صورت متناوب فعال و غیر‌فعال میشود
خرابی یا نیم‌سوز شدن یونیت قفل مرکزی و یا بروز اتصالی در مدارات آن، نصب غیر اصولی دزدگیرهای بازاری و یا پس زدن پمپ یکی از درها اصلی‌ترین دلایل بروز این مشکل هستند. در بسیاری از خودروها به منظور جلوگیری از صدمه دیدن سیستم قفل مرکزی هنگام فعال شدن متناوب، یک ترموستات سر راه آن قرار می‌گیرد که هنگام داغ کردن یونیت قفل مرکزی مدار تغذیه آن را قطع می‌کند.
4- بعضی از پمپ‌ها کار نمی‌کنند
نیم‌سوزشدن پمپ یا سوختن کامل آن، گیر کردن شاسی قفل به رودری و یا گیرپاچ کردن موتور یا چرخ‌دنده‌های پمپ می‌تواند باعث این خرابی شود. نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که باید مشکل پمپی که کار نمی‌کند هر چه سریعتر برطرف شود. چون پمپ گیرکرده ممکن است باعث سوختن سایر پمپ‌ها و یا حتی یونیت قفل مرکزی شود. در چنین حالتی جریان برق بدون اینکه افت کند از سیم‌پیچ موتور پمپ گیر کرده عبور کرده و مجددا روی مدار قفل مرکزی اعمال میشود و اتصال کوتاه ایجاد می‌کند. بهتر است تا زمان رفع عیب سوکت پمپ مربوطه کشیده شود.
5- پمپ‌ها دائم می‌سوزند
وجود گیر در یکی از پمپ‌ها، خرابی شاسی قفل درها، وجود اتصالی در مدار و یا خرابی مدار قدرت یونیت قفل مرکزی باعث این مشکل میشود.
دریافت فایل
حجم: 2.25 مگابایت
