آینه خودرو

مقدمه:

به طور معمول تعداد دو عدد آینه­ جانبی، بر روی درب‌های جلوی خودروهای سواری طراحی و تعبیه می‌شود. در این نوع طراحی این امکان وجود دارد که راننده بتواند فضای جانبی و عقب خودرو را بطور آسان تری مشاهده کند. آینه‌های جانبی از این نظر که می توانند وضعیت و موقعیت خودرو را نسبت به سایر خودرو ها نمایش دهند، جزء ابزارهای ایمنی رانندگی به شمار می رود. به عبارت دیگر استفاده‌ی صحیح از آینه‌ها در هنگام رانندگی نقش تاثیر گذاری بر کاهش تصادفات می‌گذارد.

آینه جانبی

طراحی و تولید آینههای جانبی در مدل‌های متنوعی صورت پذیرفته است بعنوان مثال از نظر مکانیزم عملکرد آینه در دو نوع مکانیکی و الکتریکی طراحی و تولید می شود و بطور خاص نوع مکانیکی آینه ها خود نیز به دو دسته تقسیم می شوند.

نوع مکانیکی آینه جانبی:

1.  در نوع اول آن شیشهی آینه نسبت به قاب آن ثابت است و به عبارت دیگر این قاب آینه است که نسبت به بدنه‌ی خودرو متحرک است. برای تنظیم این نوع، راننده در حقیقت با تغییر موقعیت قاب نسبت به بدنه‌ی خودرو، تنظیم آن را به صورت دستی انجام می دهد. این نوع آینه ها بر روی بدنه‌ی درب خودرو معمولا توسط پیچ نصب می شوند. 
2. در نوع دوم آینه‌های جانبی، در حقیقت شیشه‌ی آینه نسبت به قاب آن متحرک است و آینه توسط یک اهرم که در داخل اتاق قرار دارد قابل تنظیم است. در حقیقت، اهرم تنظیم آینه به صفحه ای متصل است که توسط کابل های فلزی به صفحه ی دیگری پشت شیشه آینه وصل شده است. در صورت جابجا کردن اهرم تنظیم آینه، در حقیقت حرکت آن توسط کابل ها به شیشه ی آینه منتقل شده و آن را در جهت افقی یا عمودی می چرخاند. 

نوع الکتریکی آینه جانبی:

مکانیزم تنظیم آینه‌ها در بسیاری از خودرو های جدید بصورت الکتریکی است بدین معنا که راننده‌ی خودرو با استفاده از سوئیچی که بر روی رودری نصب شده به راحتی می تواند آینه‌های جانبی را به نحو مطلوب مورد نظر خود  تنظیم کند. بطور معمول محل نصب آینه های جانبی در گوشه ی قاب شیشه‌ا­ی جلو خودرو است. 

مشخصات و ویژگی‌های آینه‌ جانبی مدرن:

امروزه در طراحی آینه‌های جانبی برای خودروهای مدرن از تکنولوژی‌های پیشرفته و سنسور‌های مختلفی استفاده می‌شود که در زیر به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:

• تاشو برقی: برای خم شدن به سمت درب خودرو از یک موتور استفاده می‌کند. 
• کنترل برقی:  زاویه دید آینه بصورت برقی تنظیم می‌شود.
• گرم‌کن:  سبب می شود در هوای بارانی و برفی آینه دچار یخ زدگی و یا خیس شدن نشود.
• دماسنج:  این آپشن بوسیله سنسوری که داخل آینه جانبی نصب شده می‌تواند دمای بیرونی خودرو را نشان دهد.
• سنسور هشدار:  می تواند در صورت نزدیک شدن اجسام به اطراف خودرو راننده را مطلع ساخته و به او هشدار دهد.
• راهنمادار:  نصب چراغ در پشت آینه بغل و یا زیر آینه
• حافظه داخلی:  تنظیمات مطلوب شما را در حافظه داخلی ذخیره کرده و برای استفاده مجدد آن، دیگر نیازی به تنظیم مجدد وجود ندارد.

سنسور نقطه کور بر روی آینه جانبی

ساختمان آینه‌ جانبی

به طور کل آینه‌های جانبی شامل اجزای زیر است:

1. قاب آینه

بطور معمول جنس قاب آینه جانبی خودروها از کائوچو و یا پلاستیک فشرده است که در رنگ های متنوعی، متناسب با رنگ بدنه‌ی خودرو، طراحی و تولید شده است. شکل ظاهری قاب آینه ها نیز بر اساس طراحی متفاوت کارخانه‌های سازنده با هم متفاوت است. معمولا قاب بیرونی آینه جانبی به دو صورت طراحی و تولید شده است. در یک نمونه آن قاب آینه نسبت به بدنه ی خودرو ثابت و در نمونه های دیگر قاب نسبت به محور دارای حرکت و چرخش است.

قاب آینه جانبی

بسته به نوع طراحی خودرو، قاب آینه می‌تواند ساده، راهنما دار و یا با پوشش کروم باشد که در هنگام خرید باید به آن توجه شود. 

در شکل زیر همچنین می‌توانید قاب آینه جانبی راهنما دار را مشاهده کنید.

قاب آینه جانبی به همراه راهنما

قاب آینه جانبی با پوشش کروم

قاب آینه جانبی با پوشش کروم

عیوب ایجاد شده بر روی قاب آینه جانبی:

با توجه به محل قرار گیری قاب آینه جانبی، عوامل زیست محیطی مخرب (باران اسیدی، تایش مستقیم نور خورشید، اکسیداسیون، فضولات پرندگان و …) و همچنین خط و خش‌های ریز و سطحی می‌تواند نمای خودروی شما را تحت تاثیر قرار دهید. برای رفع این عیوب می‌توانید از پولیش مخصوص پلاستیک و یا پولیش سطوح کرومی (مخصوص قاب آینه جانبی با پوشش کروم) استفاده کنید. 

با اعمال این پولیش‌ها علاوه بر از بین رفتن خط و خش از روی قاب آینه، سطح قاب آینه برای مدت طولانی محافظت خواهد شد.  

2. آینه 

آینه، در حقیقت یک نوع شیشه است که به جیوه اندوده شده است و در داخل قاب جانبی نصب می گردد. وظیفه آن انعکاس فضای بغل و عقب خودرو به راننده است. بطور معمول شیشه‌ی آینه بر روی صفحه ی کائوچویی یا پلاستیکی ثابت می‌شود و توسط یک خار یا میله فنری به صفحه ی متحرک داخل قاب وصل می شود. 

به دلیل حساس بودن سطح آینه امکان شکسته شدن و ترک خوردن سطح آن زیاد است. بنابراین بهتر است در صورت آسیب دیدن آینه جانبی بلافاصله آن را تعویض کنید زیرا عدم تعویض آن ممکن است مانع از دید بهتر شما نسبت به اطراف و پشت خودرو شود.

شکسته شدن آینه جانبی

در انتخاب و خرید آینه بهتر است به نوع قاب آینه (اندازه و سایز)، کیفیت خود آینه، سنسور‌های به کار رفته در آن (سنسور هشدار، سنسور حرارتی و …) دقت شود. 

خرید آینه جانبی 

3. موتور الکتریکی

معمولا در آینه های جانبی دو عدد الکتروموتور کوچک دی سی (DC) وجود دارد که دوران محور هر کدام از آنها توسط چرخ دنده‌ها امکان پذیر است و داخل قاب آینه تبدیل به حرکتی خطی شده و به صفحه‌ای که آینه بر روی آن نصب گردیده منتقل می شود. در حقیقت یکی از الکتروموتور ها سبب می‌شود که آینه در امتداد محور افق به سمت راست یا چپ حرکت کند و الکتروموتور دیگر باعث می‌شود که آینه در امتداد محور عمود به سمت بالا یا پایین بچرخد.

آینه جانبی هوشمند:

امروزه در طراحی آینه جانبی برای خودرو‌های مدرن از انواع و اقسام تکنولوژی‌ها و سنسورها برای راحتی کار راننده استفاده می‌شود. یکی از این تکنولوژی‌ها تنظیم خودکار آینه جانبی در سر پیچ‌ها است. این تکنولوژی به طور هوشمند زاویه چرخش آینه را با چرخش خودرو تنظیم خواهد کرد و دید بهتری به راننده در سر پیچ‌ها خواهد داد. 

عملکرد الکتروموتورهای آینه‌ی جانبی

آنچه مهم است ذکر این نکته است که مکانیزم انتقال دور موتور این الکتروموتورها به صفحه ی نگه دارنده ی آینه های جانبی خودرو یکسان نیست و با یکدیگر متفاوت اند. در یک نوع از آینه ها، حرکت چرخشی الکتروموتور ها توسط یک چرخ دنده ی حلزونی که روی محور الکتروموتور به چرخ دنده ها قرار داده شده باعث می شود که حرکت به زیر صفحه ی نگه دارنده ی آینه انتقال یافته و توسط اهرم بندی تبدیل به حرکتی خطی شود. در تصویر زیر، دنده ی حلزونی روی محور الکتروموتور ها، چرخ دنده ها و اهرم بندی نوعی از آینه های جانبی که در خودروهای سواری مورد استفاده قرار می گیرد دیده می شود.

قاب شیشه ی آینه توسط دو عدد زائده و دو عدد خار بر روی صفحه ی متحرک ثابت شده است. در تصویر زیر، زائده های روی قاب آینه و محل قرار گرفتن آن ها بر روی صفحه ی زیرین با فلش قرمز رنگ و خارهای روی قاب و محل قفل شدن آن ها در روی صفحه با فلش زرد رنگ نمایش داده شده است. لازم به ذکر است که در این نوع از آینه های جانبی برای تعویض و جدا سازی آینه، اول باید با ایجاد نیروی لازم خارها را از محل خود آزاد نمایید، سپس با خارج کردن زائده ها از روی شیارهای روی قاب زیرین، آینه را جدا کنید.

در نوع دیگری از آینه های جانبی خودرو، الکتروموتور ها داخل فضایی استوانه ای شکل قرار می گیرند که حرکت دورانی موتور الکتریکی بوسیله­ی یک چرخ دنده ی که روی محور آن به چرخ دنده ی شانه ای متصل به محفظه استوانه ای است منتقل شده و سبب حرکت خطی محفظه می شود. در این نوع از آینه ها، صفحه ی نگه دارنده ی شیشه آینه، بر روی محفظه به وسیله ی خارها ثابت شده و همراه با آن حرکت می کند. در تصویر زیر، محل اتصال چرخ دنده های شانه ای به پوسته ی محفظه، با فلش نشان داده شده است.

انتخاب و خرید بهترین آینه جانبی:

گاهی اوقات به دلیل تصادف ممکن است آینه جانبی به طور کامل شکسته شود و یا اینکه منجر به سرقت گردد، در این صورت تنها چاره کار خرید آینه جانبی جایگزین است برای اینکه خرید موفقی داشته باشید بهتر است در هنگام خرید آینه جانبی برای خودرو خود به موارد زیر دقت کنید.

شکسته شدن آینه جانبی

عوامل مهم در انتخاب و خرید آینه جانبی:

1. قبل از خرید از نوع مدل خودرو خود مطمئن شود. ممکن است در سال‌های مختلف نوع و طرح آینه جانبی مربوط به یک خودرو تغییر کرده باشد. 
2. از نحوه تنظیم آینه مطمئن باشید. همان طور که در بالا به آن اشاره کردیم تنظیم آینه‌ جانبی می‌تواند به صورت مکانیکی و یا برقی باشد. که نوع مکانیکی آن می‌تواند به دو صورت: 1- شیشه ثابت و فقط قاب آینه متحرک است و 2- شیشه‌ی آینه نسبت به قاب آن متحرک است و آینه توسط یک اهرم که در داخل اتاق قرار دارد قابل تنظیم است.
3. در هنگام خرید به نوع جنس قاب آینه و بودن و یا نبودن راهنما بر روی آن توجه کنید. 
4. نکته دیگری که در انتخاب و خرید آینه جانبی حائز اهمیت است سنسور‌های بکار رفته در آن است. بنابراین بهتر است برای خرید آینه جانبی خودرو‌های مدرن (تویوتا، هیوندای، کیا و …) به کد فنی آن توجه شود. برای این کار شما ‌می‌توانید با مراجعه به سایت فروشگاه اینترنتی نیلاکا در لینک زیر و انتخاب نوع خودرو و مدل آن از نوع آینه جانبی خودرو خود مطلع شوید. 

انتخاب و خرید آینه جانبی بر اساس نوع و مدل خودرو

شرکت‌ کروز یکی از شرکت‌های معتبر در تولید آینه‌ جانبی برای خودروهای داخلی است که به دلیل کیفیت بالا در خط تولید خودروساز از  محصولات این شرکت‌ استفاده می‌شود. 

خرید آینه جانبی کروز

همچنین پیشنهاد می‌شود در صورت نیاز برای خرید آینه جانبی برای خودروهای تویوتا و هیوندای از قطعات اصلی آنها استفاده کنید. 

خرید آینه جانبی اصلی تویوتا 

نحوه تنظیم دقیق آینه جانبی:

قبل از آغاز آموزش در خصوص تنظیم کردن آینه ها، اجازه دهید مثالی بزنیم تا برای شما مسجل شود که تا چه اندازه این کار را اشتباه انجام می داده اید. همین الان در خودرو خود بنشینید و به آینه های جانبی خود نگاه کنید، اگر شما در آینه های بغل، بخشی از بدنه خودروی خود را می بینید (که به احتمال 90 درصد همه ما چنین شرایطی داریم ) پس باید بگوییم، شما آینه ها را درست تنظیم نکرده اید.

۱) تنظیم آینه بغل چپ: 

به منظور تنظیم آینه بغل چپ، داخل خودرو نشسته و سپس صندلی، ارتفاع آن و … را همانند زمانی که رانندگی می کنید و کاملا مسلط هستید تنظیم کنید. پس از آن، به همان صورت که نشسته اید کم کم بدن و سر خود را به سمت چپ کج کنید تا سر شما به شیشه سمت چپ رسیده و آن را لمس کند. اکنون زمان تنظیم کردن آینه است. در حقیقت باید آنقدر آینه بغل سمت چپ را، به سمت چپ کج کنید تا اینکه تنها در آّینه قسمت گوشه کوچک انتهایی پنجره عقب خودرو را مشاهده کنید و یا حتی به گفته  برخی سایت ها، آنقدر آینه را بچرخانید تا در این حالت بدنه خودرو از داخل آینه خارج شود.

۲) تنظیم آینه سمت راست:  

همانند مورد قبل داخل خودرو و پشت فرمان نشسته و این بار برای تنظیم آینه سمت راست بدن و سر خود را آنقدر به سمت راست خم کنید تا به مرکز خودرو یا قسمت وسط دو صندلی جلو برسید. همانند شکل زیر. حال آینه را آنقدر بچرخانید تا قسمت انتهایی گوشه پنجره عقب خودرو یا قسمت انتهایی خودرو را مشاهده کنید.

۳) تنظیم آینه وسط:

 برای تنظیم آینه وسط در همان حالت قبل، بصورت راحت پشت فرمان بنشینید و آینه را به گونه ای تنظیم کنید که به راحتی بتوانید شیشه پشتی و متعاقبا خودرو های پشت سر را مشاهده کنید.

هنگامی که شما آینه ها را به روش بالا تنظیم نمودید، شرایط مشاهده سایر خودروها به این گونه خواهد بود: خودرویی که از پشت به شما نزدیک می شود را در گام اول به راحتی در آینه وسط مشاهده خواهید کرد، هنگامی که به طرفین حرکت می کند تا از شما سبقت بگیرد، به محض خروج خودرو از آینه وسط شما تصویرش را در آینه های بغل مشاهده خواهید کرد، بدین صورت شما دیگر هیچ گاه نقطه کور نخواهید داشت.

نتیجه:

عملکرد صحیح آینه جانبی در خودرو بسیار حائز اهمیت است و نمی‌توان به سادگی از آن گذشت. بنابراین و با توجه مسائل ایمنی مهم در رانندگی بهتر است در صورت بروز هرگونه عیب و یا نقص در عملکرد آینه‌های جانبی، آن را جایگزین کنید.

فایل سالیدورکز مجموعه پدال خودرو

دریافت فایل نهایی
حجم: 26.8 مگابایت
 

رادیاتور گیربکس اتومات

گیربکس اتوماتیک ساختاری متفاوت نسبت به گیربکس‌های معمولی یا همان دستی دارد. زیرا در گیربکس‌های اتوماتیک عمل تعویض دنده و انتقال قدرت به وسیله فشار هیدرولیک روغن انجام می‌شود و چون گیربکس اتوماتیک دارای چندین صفحه و کلاچ‌های متعدد است که داخل پوسته طراحی و نصب شده‌اند، در هنگام کارکرد حرارت ایجاد می‌شود و دمای قطعات داخلی افزایش می‌یابد. در نتیجه افزایش دمای قطعات، دمای سیال موجود در گیربکس یا همان روغن هیدرولیک نیز به همان میزان افزایش می‌یابد بنابراین هنگامی که دمای سیال یا روغن افزایش می‌یابد ویسکوزیته روغن کاهش می‌یابد و فشاری که باید در مدار هیدرولیکی ایجاد شود، به وجود نمی‌آید. به همین دلیل گیربکس‌های اتوماتیکی که فاقد رادیاتور هستند از عملکرد و راندمان پایین‌تری برخوردارند. اما در گیربکس‌هائی که دارای رادیاتور هستند سیالی که دمای بالا دارد وارد رادیاتور می‌شود و دمای آن کاهش می‌یابد و سیالی که دارای دمای پایین‌تری است وارد مدار شده و فشار لازم و کافی نیز ایجاد می‌شود و درنتیجه دمای روغن گیربکس در انتقال قدرت تاثیر گذار نخواهد بود. تمامی خودروهای وارداتی از رادیاتور گیربکس برخوردارند و به همین دلیل انتقال قدرت مناسب‌تری نسبت به محصولات داخلی و چینی دارند. که این دمای حدود 175 درجه فارنهایت معادل تقریباً 80 درجه سانتیگراد بهترین عملکرد و کمترین استهلاک را دارند و این دمای مطلوب گیربکس اتوماتیک محسوب میشود.
حالا رابطه گیربکس و سیستم خنک کننده :
بدلیل اینکه دمای روغن گیربکس در ابتدای استارت موتور پایین است و مدت زمان زیادی طول میکشد تا دمای روغن بالا برود در طراحی این گیربکس برای رسیدن به دمای مطلوب یا همان 80 درجه روغن گیربکس از طریقه یک لوله به مبدل حرارتی که در قسمت تحتانی رادیاتور آب تعبیه شده هدایت میگردد در این مرحله با توجه به اینکه دمای موتور ماشین بوسیله ترموستات به بیش از هشتاد درجه رسیده با تبادل دما بین آب و روغن گیربکس روغن گرم شده  و سپس از سمت دیگر رادیاتور آب به رادیاتور خنک کننده روغن گیربکس هدایت میشود در ابتدای حرکت خودرو رادیاتور دوم هیچ نقشی در سیستم خنک کن گیربکس ندارد و نقش اصلی را مبدل داخل رادیاتور آب برعهده دارد روغن گرم شده از سمت دیگر رادیاتور خنک کن گیربکس به داخل گیربکس هدایت میشود تا هم تعادل دمای قطعات داخل گیربکس را با دمای موتور حفظ نموده و هم دما را به حد مطلوب یعنی همان 80 درجه برساند.

در واقع در دقیقه های اول حرکت خودرو که روغن گیربکس سرد است مبدل داخل رادیاتور آب دمای آن را گرم میکند خصوصا در زمستان و این برای عملکرد صحیح و کاهش استهلاک گیربکس مهم است.

در طول رانندگی طولانی مدت خصوصاٌ در ترافیک دمای روغن گیربکس بدلیل کارکرد مداوم بالا میرود در این حالت نقش مبدل داخل رادیاتور آب برعکس شده و تبادل دما اینبار در جهت کاهش دمای روغن و افزایش دمای آب رخ میدهد و روغن پس از خروج از مبدل داخل رادیاتور آب وارد رادیاتور خنک کننده روغن شده تا دمای روغن در حد 80 درجه ثابت نگه داشته شود سپس به سمت گیربکس هدایت میشود.

 

با توضیحات بالا تا حدودی دلیل استفاده از ترموستات 82 درجه در خودرویی چون جک جی ۵ اتومات مشخصه یعنی ترموستات باید 82 باشه حالا اینکه فن مدام روشنه میتونه ناشی از خرابی ترموستات و یا وجود هوا در سیستم خنک کننده موتور باشد.

مقاله روش مدل سازی دینامیک خودرو با سیستم انتقال قدرت اتومات

دریافت فایل
حجم: 1.02 مگابایت
 

فایل سالیدورکز سیستم فرمان برقی

دریافت فایل نهایی
حجم: 18.6 مگابایت
توضیحات: جهت انجام پروژه با شماره تماس [phone] تماس حاصل فرمایید.
 

سنسور باران چیست

امروزه صنعت خودروسازی جهان به سمتی پیش می رود که نقش راننده را در هدایت و بکارگیری ادوات مختلف کم و کم تر کند تا علاوه بر جلوگیری از بروز خطا هایی انسانی ،به رفاه و راحتی راننده کمک کند. اتخاذ این روش امروز به جایی رسیده است بحث حضور اتومبیل های خودران به صورت جدی از سوی برند های مختلف  جهانی در حال پیگری بوده تا بتوانند بطور کلی راننده را از هدایت خودرو بی نیاز کنند.اما این ایده از زمانی اجرایی شد که کنترل قسمت های مختلف خودرو بوسیله سنسور های مختلف از حیطه اختیارات راننده خارج شده است . از جمله این موارد می توان به سنسور باران اشاره کرد که  با توجه به میزان بارش برف و باران تیغه های برف پاکن را به کار خواهد انداخت و سرعت حرکت آنها را با توجه به میزان بارندگی تنظیم می نماید.اما شاید برای شما هم این سئوال پیش آمده باشد که عملکرد سنسور باران چگونه است و با توجه به چه عواملی میزان بارندگی را تشخیص می دهد.

 

تاریخچه

 

ایده سنسور باران از مدتها پیش مطرح شده است چرا که بسیاری از طراحان خودرو اعتقاد دارند این وسیله علاوه بر داشتن ظاهری نازیبا به نمای کلی خودرو هماهنگی ندارد. در این بین هم مهندسان اعتقاد دارند که برف پاکن ها هر چند جزیی ولی می تواند دید راننده را محدود نمایند.  رانندگان خودرو هم همیشه با روشن و خاموش کردن این سیستم مشکلاتی عدیده داشتند چرا که میزان سرعت بارندگی به سرعت تغییر می کند و در صورت که سرعت بارش باران کم گردد صدای ناهنجار ایجاد شده بر روی شیشه خشک کاملا عذاب آور بود.

در ابتدا و قبل از بوجود آمدن سنسور باران راه حل های گوناگونی به بازار آمد برای مثال بیشتر خودروهای موجود از سیستم برف پاکن با سرعت های مختلف بهره می بردند تا با با توجه به شدت باران توسط راننده تنظیم گردد ولی باز هم راننده همیشه باید درگیر این سیستم باشد. همچنین مهندسان پا را فراتر برده و با ایجا روش های گوناگون نظیر ایجاد ارتعاش بر روی شیشه جلو به منظور عدم تشکیل دهی قطرات باران بر روی شیشه سعی در حذف برف پاکن ها داشتند که عملا راهی به جایی نبرند . اما با پیشرفت تکنولوژی سیستمی به نام سنسور باران بوجود آمد که در ابتدا بر روی خودروهای لوکس معرفی گردید . سپس با ارزان سازی آن شاهد حضور سیستم سنسور باران بر روی خودروهای غیر لوکس و حتی ارزان قیمت هستیم.

 

معرفی سیستم سنسور باران و نحوه عملکرد آن

 

سنسور باران سیستمی است که توسط سنسور های های خاصی در ابتدا میزان مرطوب بودن شیشه جلو را  تشخیص داده و با توجه به شدت رطوب میزان سرعت برف پاکن ها را تنظیم می نماید.سنسور های این سیستم در قابی مشکی رنگ و در روی شیشه به سمت داخل کابین و پشت آینه مرکزی نصب می گردنند تا از ایجاد مزاحمت برای راننده خوداری کند.سنسور های این سیستم به دو صورت التراسونیک یا همان فرا صوت و یا اینفرارد (فراسرخ) در خودروهای امروزی یافت می شود. اساس هر دو سیستم انتشار امواج غیر قابل تشخیص برای انسان به شیشه جلو خودرو می باشد.این امواج وقتی به شیشه بدون روطوبت و قطرات باران تابیده می شوند بدون مزاحمت بازتابیده خواهید شد و بصورت کامل توسط سنسور ها جذب خواهد شد اما اگر شیشه جلو توسط قطرات آب مرطوب شده باشند میزان بازتاب امواج کاهش میابد و در زاویه های گوناگون به سنسور باز خواهند گشت . هر چه بازاتاب امواج ارسال شده کمتر باشد میزان رطوبت از طرف این سیستم بیشتر تشخیص داده خواهد شد و در نتیجه با ارسال سیگنال به کامپیوتر مرکزی خودرو در ابتدا برف کن ها را فعال و سپس سرعت حرکت تیغه های را بیشتر خواهد کرد.کاملا واضح است که این سنسور عملا با هوا شناسی و میزان ابر های موجود درآسمان ارتباطی نداشته و هر گونه رطوبت و خیس بودن شیشه را بعنوان بارندگی شناسایی خواهد کرد . پس اگر در هنگام فعال بودن این سیستم قصد شستن خودرو را داشته باشید تیغه برف پاکن سریعا وارد مدار خواهند شد.به همین منظور سنسور باران اتوماتیک توسط دسته برف پاکن پشت فرمان قابلیت فعال و غیر فعال شدن را دارد تا در صورتی که راننده نیاز به آن داشته باشد با قرار دادن آن در حالت اتوماتیک از رانندگی در روزهای بارانی بدون داشتن دغه دغه روشن و خاموش کردن تیغه های برف پاکن ،لذت ببرد

 

سنسور اکسیژن خودرو چیست

سنسور اکسیژن خودرو چیست؟

سنسور اکسیژن تقریبا در همه خودروها کارکرد مشابهی داشته و در میزان مصرف سوخت خودرو و همچنین کارکرد صحیح خودرو، نقش به سزایی دارد. اولین سنسور اکسیژن در دهه ۷۰ و در یکی از خودروهای کمپانی ولوو به کار رفت. مدت کوتاهی پس از استفاده از این سنسورها در خودروها و با توجه به میزان آلایندگی کمتری که خودروهای دارای سنسور اکسیژن ایجاد می کردند، استفاده از این سنسور در طراحی خودروها اجباری شد و همه سازندگان خودرو باید این قطعه را خودروی خود جای می دانند. امروزه تمامی خودروهای ساخته شده در دنیا باید مجهز به سنسور اکسیژن مخصوص به خود باشند.

سنسور اکسیژن خودرو

برخی از خودروها از دو سنسور اکسیژن همزمان استفاده می کنند و برخی دیگر فقط از یک سنسور بهره می برند. این سنسورها در خودروها اطلاعات مربوط به میزان مصرف سوخت و هوای ورودی به موتور را دریافت کرده و به کامپیوتر خودرو گزارش می کنند. سپس کامپیوتر ، این اطلاعات را با قوانین استاندارد خود مطابقت داده و در صورت مغایرت یک هشدار ایجاد میکند که باید توسط دیاگ زدن خودرو رفع گردد.

سنسور اکسیژن خودرو از نمای داخلی

نحوه کار سنسور اکسیژن

سنسور اکسیژن معمولا روی مانیفولد دود نصب شده و وظیفه اش اندازه گیری میزان اکسیژن احتراق نیافته در محفظه احتراق خودرو می باشد. بررسی این میزان اکسیژن در اگزوز خودرو یکی از راه های بدست آوردن میزان هدر رفت سوخت در خودرو می باشد. نسبت هوا به سوخت در حالت عادی باید چیزی حدود ۱۴.۷ به ۱ باشد. یعنی به ازای هر یک سی سی سوخت ۱۴.۷ سی سی هوا مخلوط شود. اگر این مقدار کمتر از حالت استاندارد باشد، یعنی مقدار هوا نسبت به سوخت کمتر باشد یا برعکس بیشتر باشد، دلیلی بر درست کار نکردن خودرو می باشد و نشان از این می دهد که میزان آلایندگی خودرو بیشتر از آن چیزی است که باید باشد. البته این میزان در دماها و کارکردهای مختلف خودرو قابل تغییر است و باید در هر شرایطی یک نسبت جدید بدست آورد. وظیفه محاسبه نسبت دقیق سوخت به هوا بر عهده کامپیوتر خودرو می باشد که در دماها و شرایط مختلف جوی این نسبت را تغییر می دهد.

نحوه کارکرد سنور و محل قرار گیری آن

اختلاف میزان اکسیژن درون اگزوز و هوای محیط، باعث تولید ولتاژ در سنسور اکسیژن می گردد. اندازه گیری این اختلاف ولتاژ به عهده واحد ECU خودرو می باشد. کامپیوتر خودرو این اختلاف ولتاژ را با توجه به شرایط خودرو با اندازه استاندارد مطابقت داده و میزان صحیح کارکرد سنسور اکیسژن را نمایش می دهد.

اما خودروهایی که از دو سنسور اکیسژن بهره می برند توانایی تخمین دقیق تر میزان آلایندگی خودرو را دارند. یک سنسور در ورودی مخزن کاتالیست و قبل آن قرار می گیرد و دیگری در خروجی مخزن کاتالیست و بعد آن قرار می گیرد. کامپیوتر خودرو با دریافت هر دو گزارش از این دو سنسور و ترکیب اطلاعات موجود توانایی بیشتری را در زمینه کنترل آلایندگی خودرو خواهد داشت

علائم خرابی سنسور اکسیژن رنو

در صورتی که سنسور اکسیژن به هر دلیلی عملکرد صحیحی نداشته باشد یا خراب شود ولتاژ ارسالی به ECU خارج از محدود تعریف شده خواهد بود که معمولاً یک کد خطا تولید می کند؛ این اتفاق معمولاً منجر به روشن شدن چراغ چک خودرو خواهد شد. البته گاهی اوقات ممکن است که سنسور اکسیژن به درستی کار نکند اما چون عدد ارسالی در محدوده مجاز تعریف شده قرار دارد چراغ چک روشن نشود؛ در این حالت باید به علائم دیگر مانند افزایش آلاینده های موتور، افزایش میزان سوخت مصرفی خودرو و یا کاهش قدرت موتور توجه کرد و در صورت وجود چنین علائم سنسور اکسیژن را مورد بررسی قرار داد.

نوسان دور موتور خودرو در حالت ایستا، کندی خودرو در زمان شتاب گیری، ریپ زدن خودرو در زمان کم کردن دنده یا تمایل به خاموش شدن در زمان ترمز گیری نیز می توانند از نشانه های خرابی سنسور اکسیژن باشند.

سنسور اکسیژن اصلی رنو

سنسور اکسیژن هر خودرویی یک قطعه مصرفی محسوب می شود و کارایی و راندمان آن با مرور زمان کاهش می یابد. همچنین جرم، ذرات و گل و لایی که در طول سال ها روی این سنسور می نشینند، می توانند سبب کاهش ولتاژ خروجی شوند.

با فرسوده شدن و خرابی تدریجی سنسور اکسیژن، سیستم کنترل سوخت نمی تواند واکنش سریعی از خود نشان دهد و سوخت و هوا را به نسبت دقیقی ترکیب کند تا آلایندگی به حداقل برسد. بنابراین از آنجایی که سنسور اکسیژن یکی از قطعات مهم در فرایند احتراق موتور و همچنین میزان آلایندگی های خودرو است در نتیجه کیفیت قطعه استفاده شده از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین توصیه مجله رنو ایران به شما این است که قطعه استاندارد و مورد تایید شرکت رنو را خریداری کنید تا ضمن بهره مندی از کیفیت مورد تایید رنو از وارد آمدن خسارت های احتمالی بیشتر و تحمیل هزینه های بیشتر جلوگیری کنید.

در وهله اول و در صورت مواجهه با مشکل می توانید به یکی از نمایندگان خدمات پس از فروش رنو در سراسر ایران یا یکی از شرکای تجاری آن مراجعه کنید اما در صورتی که به این نمایندگی ها دسترسی ندارید بهتر است بدانید که قطعات اصلی رنو دارای مشخصه هایی است که شناسایی آنها را از نمونه های تقلبی آسان می کند.

به منظور تشخیص بسته بندی اصلی از سایر بسته بندی ها می بایست به نکات زیر توجه کنید: +

• عبارت "Group Renault" و "Groupe Renault" به هر دو زبان انگلیسی و فرانسوی بر روی کلیه جعبه ها درج شده است.
• عبارت "Genuine Parts" و "Pieces D'Origine" و"Piezas De Origen" (به معنای قطعه اصلی) نیز بر روی کلیه جعبه ها به چاپ رسیده است.

بجز این دو عبارت هر عبارت دیگری بر روی جعبه ها مشاهده شود به معنای تقلبی بودن بسته قلمداد می شود. همچنین در حال حاضر قطعه یدکی اصلی در دو بسته بندی سفید و کارتن‌ها قهوه‌ای رنگ عرضه می‌شوند.

شاخصه دوم شناسایی قطعه اصلی و استاندارد رنو درج برچسب های امنیتی این شرکت بر روی بسته بندی قطعه است. این برچسب ها دارای کد پیگیری منحصر به فرد هستند که جهت شناسایی فروشنده قطعه و کشور سازنده مورد استفاده قرار می گیرند. به علاوه در ساخت این بر چسب ها از جوهر حساس به نور استفاده شده است که با تغییر زوایه تابش رنگ آن از خاکستری به طلایی تغییر می کند.

 

ساز و کار گیربکس‌های کمکی در خودروهای ۴WD

ساز و کار گیربکس‌های کمکی در خودروهای ۴WD 

جعبه دنـده کمک‌رسان 

عصر خودرو- یکی از شرط‌های اصلی خودروهای SUV و آفرود، داشتن سیستم انتقال قدرت به ۴ چرخ بوده و طبیعتا با استفاده از گیربکس‌های معمولی و متداول نمی‌توان چنین انتقال قدرتی را انجام داد. برای همین طراحان در کنار گیربکس اصلی، یک گیربکس کمکی هم تعبیه می‌کنند که بتواند ضمن افزایش گشتاور خروجی پیشرانه آن را به چرخ‌های جلو نیز تحویل دهد. 

.

ساز و کار
وظیفه یک گیربکس در خودرو، فراهم‌کردن امکان انتقال قدرت و گشتاور خروجی موتور با نسبت‌های مختلف بوده تا امکان رانندگی با سرعت‌ها و دورهای مختلف فراهم شود. برای آنکه گیربکس چنین کاری را انجام دهد، مجهز به یک مجموعه دنده با نسبت‌های معین نسبت به یکدیگر بوده و دارای یک شفت (محور) اصلی ورودی از پیشرانه و یک شفت خروجی به سمت دیفرانسیل و چرخ‌هاست. طبیعتا چنین ساختاری برای خودرویی در نظر گرفته شده که تنها یکی از محورهای آن محرک است و گیربکس تنها یک خروجی برای محور محرک مربوطه دارد. در خودروهای چهارچرخ متحرک، برای آنکه بتوان به هر دو محور انتقال قدرت داد، یک گیربکس کمکی به شفت خروجی گیربکس اصلی متصل می‌کنند که دارای دو خروجی برای گاردان  اکسل‌های جلو و عقب است. در نتیجه به کمک چنین ساختاری می‌توان قدرت و گشتاور پیشرانه را به هر چهار چرخ انتقال داد. طبیعتا در یک خودرو چهارچرخ متحرک ممکن است که همواره به قدرت یک اکسل نیازی نباشد و یا لازم باشد که قدرت بین اکسل‌ها با نسبت معینی توزیع شده و یا هر چهار چرخ با قدرت و گشتاور بالا دوران کنند، در نتیجه در گیربکس کمکی نیز چند مجموعه دنده و یک دسته دنده یا سلکتور تعبیه می‌شود که امکان از دور خارج کردن یک محور و یا انتخاب حالت سبک و سنگین دوران چرخ‌ها فراهم شود. ساختار عموم گیربکس‌های کمکی شامل سه شفت یا محور اصلی بوده که شفت اول به صورت مشترک برای ورودی گیربکس کمک و خروجی اکسل عقب بوده و شفت سوم خروجی اکسل جلو است. شفت دوم نیز به عنوان واسطه میان شفت اول و سوم قرار می‌گیرد. شفت‌های ورودی و خروجی  با توجه به اختلاف دورانی که دارند، دوتکه بوده اما شفت میانی یا واسطه یکپارچه است. هر شفت خروجی دارای یک دنده سبک و یک دنده سنگین بوده که می‌تواند با هرکدام از آنها با شفت میانی درگیر شود و شفت ورودی نیز با شفت میانی درگیر است. دنده‌های  سبک با دنده‌های مورب جهت حرکت با سرعت نرمال بوده و دنده‌های سنگین برای حرکت با قدرت و گشتاور بالا تعبیه شده‌اند. مکانیسم تعویض دنده‌ها نیز مشابه گیربکس معمولی بوده و توسط میل ماهک و ماهک و با یک دسته دنده کوچک کنار دسته دنده اصلی انجام می‌شود. منتهی گیربکس کمک دو ماهک داشته که دنده‌های شفت اول و سوم را جابه‌جا می‌کند و شفت میانی نیز یکپارچه و بدون تغییر است. البته برخی گیربکس‌های کمکی مکانیسم تعویض دنده برقی دارند که در داخل کابین برای تعویض یک دسته دنده یا سلکتور با ارتباط الکترونیکی داشته و یا در برخی خودروها از سوئیچ‌های روی داشبورد برای انتخاب حالت استفاده شده است. گیربکس کمک به صورت کلی دارای 4 حالت اصلی به شرح زیر است:
1- حالت N: در این حالت گیربکس کمک خلاص بوده و هیچ انتقال قدرتی انجام نمی‌دهد؛ یعنی هیچ‌کدام از شفت‌های خروجی با شفت میانی درگیر نیستند. حتی اگر گیربکس اصلی در دنده باشد، عملا مجموعه هرز چرخیده و خودرو ثابت است و برای حرکت باید گیربکس کمک را هم درگیر کرد. حالت خلاص گیربکس کمک بیشتر برای استفاده از قدرت پیشرانه برای بخش‌هایی نظیر وینچ مکانیکی بوده که می‌توان با خلاص‌کردن گیربکس کمک و درگیر کردن اهرم وینچ مکانیکی، قدرت پیشرانه را به وینچ انتقال داد و سیم بکسل را جمع کرد. لازم به ذکر است که در حالت استفاده از وینچ مکانیکی، گیربکس اصلی باید حتما در دنده 1 باشد.
2- حالت 2H: این حالت جهت انتقال قدرت سبک به محور اصلی (عموما محور عقب) بوده و محور دیگر خلاص است. این حالت بیشتر جهت رانندگی در سطوح نرمال و شرایط جاده‌ای و خیابانی بوده و در شرایط آفرود کاربرد آنچنانی ندارد. در این حالت قدرت از شفت ورودی وارد شده و به شفت میانی منتقل شده و مجددا به شفت اولیه و خروجی اکسل عقب می‌رسد (همان‌طور که اشاره کردیم، شفت ورودی گیربکس و خروجی اکسل عقب یعنی شفت اول، مشترک بوده اما یکپارچه نیست.). شفت خروجی عقب نیز با دنده سبک به شفت میانی متصل بوده و شفت اکسل جلو خلاص است. در نتیجه در حالت 2H، مجموعه گاردان و دیفرانسیل اکسل جلو هرزگرد بوده و بایستی توسط پولوس خلاص‌کن، دیفرانسیل جلو را خلاص کرد که مانع از اتلاف انرژی و استهلاک دیفرانسیل شود. برخی خودروها پولوس خلاص‌کن اتوماتیک دارند اما در نمونه‌های توپی‌دار، باید توپی چرخ‌های جلو را در موقعیت خلاص (Unlock) قرار داد.
3- حالت 4H: این حالت برای حرکت با چهارچرخ محرک در سرعت‌های نرمال بوده و می‌تواند در جاده لغزنده و یا شرایط آفرودی که نیاز به گشتاور بالا ندارد، استفاده کرد. در این حالت، قدرت از شفت ورودی دریافت شده و هر دو شفت خروجی با دنده سبک به شفت میانی متصل هستند و قدرت را دریافت می‌کنند. در این حالت باید توپی چرخ‌های جلو در موقعیت Lock باشد.
4- حالت 4L: حالت نهایی یا 4L برای حرکت با قدرت و گشتاور بالا بوده و در شرایط دشوار و جهت خروج از موانع استفاده می‌شود. حالت 4L بسیار مشابه 4H بوده اما تفاوت آن در این است که محورهای خروجی با دنده سنگین به شفت میانی متصلند.
یکی از معایب این گیربکس‌های کمکی، این است که همواره با یک نسبت ثابت (عموما 50-50) قدرت و سرعت را بین اکسل جلو و عقب توزیع می‌کنند و عملا امکان لغزش بین گاردان محورهای جلو و عقب وجود ندارد. در حالت عادی چنین مشکلی جلب توجه نمی‌کند اما هنگامی که خودرو می‌خواهد بپیچد، گیربکس شروع به مقاومت می‌کند چرا‌که در حالت پیچیدن، گاردان‌های اکسل‌های جلو و عقب با هم اختلاف سرعت دوران پیدا می‌کنند در حالی که گیربکس می‌خواهد گاردان‌ها را با سرعت یکسان بچرخاند و این مسئله ناشی از یکپارچه‌بودن شفت میانی بوده که با هر دو شفت خروجی و گاردان‌ها درگیر است. این مسئله بسیار مشکل‌زاست و ممکن است منجر به خرد‌شدن گیربکس و دیفرانسیل‌ها و یا حتی منجر به واژگونی خودرو شود. این اتفاق بسیار شبیه حالتی است که در یک اکسل معمولی رخ می‌دهد. در یک اکسل معمولی در هنگام پیچیدن، چرخ داخل پیچ آهسته‌تر از چرخ خارج پیچ می‌چرخد و اگر محور چرخ‌ها یکپارچه باشد، عملا اکسل در برابر پیچیدن مقاومت می‌کند. برای جلوگیری از چنین حالتی، از دیفرانسیل استفاده می‌شود که امکان لغزش چرخ‌ها نسبت به هم یا همان اختلاف دور را فراهم می‌کند. در گیربکس‌های کمکی جدیدتر نیز برای آنکه امکان پیچیدن و اختلاف دور میان گاردان‌ها وجود داشته باشد، از دیفرانسیل سومی موسوم به دیفرانسیل مرکزی داخل گیربکس کمکی و روی شفت میانی استفاده شده که ساختاری مشابه دیفرانسیل‌های معمولی دارد. در نتیجه در شرایط مختلف اعم از پیچیدن خودرو و یا شیبدار شدن زمین، دیفرانسیل مرکزی عمده قدرت و گشتاور را به گاردانی انتقال می‌دهد که چرخاندن آن ساده‌تر است یعنی مشابه همان کاری که یک دیفرانسیل معمولی مابین چرخ‌ها انجام می‌دهد. به سبب همین خاصیت دیفرانسیل، نسبت انتقال نیرو مابین اکسل‌ها دائم در حال تغییر بوده و مثلا ممکن است در یک سربالایی با شیب زیاد، 70 درصد نیرو به اکسل جلو که کشنده است منتقل شده و 30 درصد به اکسل عقب که هل‌دهنده است انتقال یابد و هنگام دور زدن خودرو نیز شرایط مشابهی حاکم است و خودرو بدون مشکل در حالت درگیری چهارچرخ دور می‌زند درحالی که در گیربکس کمکی فاقد دیفرانسیل مرکزی چنین کاری غیرممکن بوده و اکسل جلو باید خلاص باشد. به همین علت هم هست که خودروهای فاقد دیفرانسیل مرکزی در گیربکس کمکی عموما 4×4های اضطراری بوده و به آنها 4WD نیمه‌وقت
(Part Time 4WD) گفته می‌شود.
گیربکس‌های کمکی مجهز به دیفرانسیل مرکزی علی‌رغم مزایایی که دارند دارای یک ایراد بزرگ بوده و آن هم مشکل ذاتی دیفرانسیل‌ هنگام مواجهه با یک محور گیر کرده است که موجب می‌شود دیفرانسیل مرکزی تمام قدرت را به گاردان مخالف منتقل کند و این دقیقا همان حالتی است که به تقسیم انتقال قدرت با نسبت 50-50 نیاز است.  مشابه این پدیده را می‌توان در یک اکسل معمولی مشاهده کرد که یک چرخ گیر کرده و نمی‌چرخد و دیفرانسیل تمام قدرت را به چرخ دیگر منتقل کرده و آن را هرز می‌چرخاند. در این حالت از قفل دیفرانسیل استفاده شده که با قفل کردن چرخ هرزگرد، موجب انتقال قدرت به چرخ گیر کرده می‌شود. برای رفع این مشکل مشابه در گیربکس کمکی، از قفل دیفرانسیل مرکزی استفاده شده که ‌هنگام نیاز داشتن به تقسیم نیروی
50-50 بین اکسل جلو و عقب، دیفرانسیل را قفل کرده و عملا شفت میانی مشابه گیربکس‌های فاقد دیفرانسیل، یکپارچه عمل می‌کند. در واقع با قفل‌کردن دیفرانسیل مرکزی، خودرو رفتاری مشابه 4WD‌های نیمه‌وقت پیدا کرده و البته دور زدن با خودرو هنگام قفل‌بودن دیفرانسیل مرکزی بسیار خطرناک است. ‌روی دسته‌دنده گیربکس‌های کمکی مجهز به قفل دیفرانسیل مرکزی، دو حالت دیگر علاوه بر 4 حالت اصلی موجود بوده که شامل حالت 4HLC برای حالت سبک انتقال 50-50 و حالت 4LLC برای انتقال قدرت سنگین با تقسیم 50-50 است. لازم به ذکر است که قفل دیفرانسیل مرکزی با قفل دیفرانسیل اکسل‌ها متفاوت است چرا که قفل دیفرانسیل مرکزی‌ روی گیربکس کمک عمل کرده و به هر یک از اکسل‌ها 50 درصد نیرو را انتقال می‌دهد اما قفل دیفرانسیل خود اکسل‌ها ‌روی پولوس‌ها عمل کرده و از هرز چرخیدن چرخ کم‌اصطکاک جلوگیری می‌کند.

طراحی بهینه و امکان سنجی سیستم ذخیره انرژی ترکیبی برای موتور سیکلت برقی

دریافت اصل مقاله
حجم: 1.49 مگابایت
 

انواع صندلی خودرو

انواع صندلی راننده (Driver Seat Types)

از میان تمام مواردی که یک راننده باید در هنگام انتخاب و خرید خودرو مورد توجه قرار دهد، مهم  ترین آن  ها صندلی راننده است؛ زیرا راحتی و امنیت راننده به  طور قابل  ملاحظه به صندلی او وابسته است. به  طور کلی بیش از 30 نوع صندلی راننده وجود دارد که در ادامه تنها به معرفی و بررسی سه نوع از مهم  ترین آن  ها پرداخته شده است.

صندلی  نیمکتی (Bench): این نوع صندلی  ها از سمت راننده تا سمت شاگرد امتداد یافته  اند و صندلی شاگرد نیز محسوب می  شود. به عبارت بهتر، صندلی نیمکتی، صندلی بلندی است که راننده و شاگرد هر دو روی آن می  نشینند. در داخل این نوع صندلی  ها معمولاً از یک ابر ضخیم و نرم استفاده شده است. صندلی  های نیمکتی معمولاً بسیار پهن هستند و حداکثر تا 3 سرنشین می  توانند روی آن بنشینند. ازآن جاکه این نوع صندلی  ها راحتی بالاتری را برای راننده فراهم می  سازند، در بیش تر خودروهای لوکس معمولاً از چنین صندلی  هایی استفاده می  شود. رویه صندلی  های نیمکتی از هر جنسی می  تواند باشد؛ اما در اکثر موارد از چرم یا کتان به عنوان رویه استفاده می  شود. بیش تر صندلی  های نیمکتی اهرم تنظیم دستی زاویه تکیه  گاه دارند که راننده به راحتی می  توانند برای به  دست آوردن دید بهتر، تکیه  گاه صندلی خود را تنظیم کند. گفتنی است برخی صندلی  های نیمکتی، بالش باد شونده در بخش کمر و نیز گرم کن برای روزهای سرد زمستانی  دارند.

صندلی باکت (Bucket): این نوع صندلی  ها یکی از رایج  ترین مدل  ها در نسل امروز خودروها هستند. صندلی  های باکت، کف گود و تکیه  گاه بلندی دارند و به  طور کاملاً مستقل در داخل خودرو نصب می  شوند؛ ازاین  رو در مقایسه با صندلی  های نیمکتی امکانات بیش  تری را از نقطه  نظر تنظیمات برای راننده و سایر سرنشینان فراهم می  سازند. در برخی صندلی  های باکت از اهرم دستی برای تنظیم ارتفاع و زاویه تکیه  گاه استفاده شده است. در حالی  که در برخی دیگر، از دکمه  های برقی جهت تنظیمات برقی استفاده می  شود. لازم به ذکر است که صندلی  های باکت در خودروهای اسپرت و کوپه بیش  ترین کاربرد را دارند. البته در برخی خودروهای شاسی بلند و استیشن  های کوچک نیز برای سرنشینان عقب از صندلی باکت استفاده می  شود. گفتنی است برای خودروهایی که گیربکس دستی و دسته دنده دارند و در کف خودرو تعبیه شده  اند، باید از صندلی باکت استفاده کرد تا فضا برای تعویض دنده وجود داشته باشد.

صندلی  های اسپرت (Sport): صندلی  های اسپرت بسیار به مدل  های باکت شباهت دارند؛ اما کف آن  ها گودتر است و امکانات به مراتب بیش  تری دارند. یکی از روش  های شناسایی این نوع صندلی  ها، دقت به تکیه  گاه آن  ها است. در صندلی  های اسپرت، کناره  های تکیه  گاه پهن است که باعث می  شود تا راننده، سر پیچ  های تند سر جای مسلط باشد. کناره  های پهن تکیه  گاه، نشستن و برخاستن در این نوع صندلی  ها را دشوار می کند؛ اما ازآن جاکه این نوع صندلی  ها مخصوص خودروهای اسپرت طراحی شده  اند، به ثبات و امنیت راننده طی مسابقات اتومبیل سواری کمک زیادی می  کنند. این نوع صندلی  ها شکاف  های مخصوصی برای نصب کمربند ایمنی در پنج نقطه دارند. بدین  صورت  که کمربند ایمنی به  طور کامل از روی تنه راننده عبور می  کند و بین پاها محکم بسته می  شود تا ایمنی راننده هرچه بیش تر افزایش یابد.

 

---